Ons maankamp project is gebouwd in de buurt van de maanpolen. Het bevat maanaarde, een maanrover, een raketschip, een ruimtestation in een maanbaan, een maanbasis, een maanlander en een ruimtepak. Verder zal er bescherming zijn voor de astronauten en voedsel, water en andere belangrijke levensbehoeften. Wij willen een veilige en comfortabele plaats bieden, aangezien zij voor een lange tijd in ons maankamp zullen verblijven. Daarom vragen wij onze astronauten welk voedsel of thema zij verkiezen uit een aantal keuzes die wij hun ter beschikking stellen.

Dicht bij de maanpolen

Wij hebben ervoor gekozen ons maankamp dicht bij de maanpolen te bouwen, aan de zuidkant van de maan, omdat daar een bron van water is en er op het koudste deel van de polen ijs ligt dat kan worden onderzocht. Ook duurt het daglicht aan de zuidkant van de maanpolen langer, waardoor de astronauten minder elektriciteit hoeven te gebruiken als zij op ons maankamp zijn. Een andere reden waarom de maanpolen een zeer goede locatie zijn, is dat wetenschappers hebben ontdekt dat het een toekomstige locatie voor mensen is.

Ons maankamp zal worden gebouwd met veel verschillende materialen. Om te beginnen zullen het voedsel en andere gevoelige zaken en de kamers waarin de astronauten zullen slapen, worden bedekt met een zeer sterk glas dat speciaal voor de ruimtevaart is gemaakt. Ook zal er een maanbodem zijn die bestaat uit drie basiscomponenten. De eerste zijn rotsfragmenten. De tweede zijn de minerale korrels en de derde zijn de glasdeeltjes. De samenstelling van deze drie componenten beïnvloedt de werking van de maanbodem. Dat hangt af van de aard van het gesteente.

Water zou worden verkregen uit het ijs dat wordt bewaard in de zogenaamde koude vallen. Koude vallen bevatten ijs van kometen en meteorieten. Het ijs blijft in deze vallen vanwege het thermische gedrag van de maan. Er zijn veel van deze koude vallen, vooral op de zuidpool van de maan. De maanrover kan deze koude vallen bereiken en het ijs ophalen.

Een maankas zou helpen met het voedsel. Het idee is dat zoiets als een maankas op een dag astronauten op de maan van voedsel zou kunnen voorzien. Hij zou onder het maanoppervlak worden begraven, zodat hij niet door kosmische straling wordt vernietigd, en automatisch worden bediend, zodat het voedsel klaar is wanneer de astronauten aankomen. Een maankas zou uiterst nuttig kunnen zijn voor het koloniseren van de maan.

Voor de energievoorziening zijn kernsplijtingsreactoren, die door elektriciteitscentrales hier op aarde worden gebruikt, de beste manier gebleken om elektriciteit in de ruimte op te wekken en zij zouden een nederzetting gedurende verscheidene jaren van energie kunnen voorzien. Nucleaire toestellen worden al sinds de jaren zestig gebruikt om ruimtevaartuigen van energie te voorzien.

Het is vrij eenvoudig om ademende lucht in te sluiten aangezien de maanbodem bestaat uit 42% zuurstof. Met behulp van warmte en elektriciteit kan zuurstof worden ingesloten door robots of maanrovers. Wij hebben op aarde robots ontwikkeld en getest die dit werk zouden kunnen doen.

Een van de manieren om de bewoners van het maankamp te beschermen is het gebruik van wat ze ruimte redders noemen. Ruimtewachten vertellen de astronauten wanneer er gevaarlijke straling hun kant op komt. Een van de manieren om astronauten tegen gevaarlijke straling te beschermen is het bouwen van een dikke materiële barrière tussen hen en de straling. Op de maan zijn er grondstoffen zoals de grond die bovenop de schuilplaats kunnen worden gestapeld om hen tegen de straling te beschermen. Hoe groter de barrière van materiaal, hoe meer bescherming de astronauten krijgen.

Astronauten die in de ruimte leven en werken hebben 's morgens dezelfde hygiënebehoeften als mensen op aarde. Ze wassen hun haar, poetsen hun tanden, scheren zich en gaan naar het toilet. Maar vanwege de microzwaartekracht verzorgen astronauten zichzelf op een andere manier.
Lichaamsbeweging is een belangrijk onderdeel van de dagelijkse routine voor astronauten om bot- en spierverlies te voorkomen. Gemiddeld sporten astronauten twee uur per dag. De apparatuur die zij gebruiken is anders dan die wij op aarde gebruiken. Op aarde is het optillen van 200 pond vrij zwaar. Maar datzelfde voorwerp optillen in de ruimte zou veel gemakkelijker zijn. Vanwege de microzwaartekracht zou het daar veel minder wegen dan 200 pond. Dat betekent dat trainingsapparatuur speciaal moet worden ontworpen voor gebruik in de ruimte, zodat astronauten de benodigde training krijgen.

Astronauten hebben een pauze nodig van hun drukke schema's. Een populair tijdverdrijf is gewoon uit het raam kijken. Astronauten geven vaak commentaar op hun fascinatie als ze kijken naar de aarde die onder hen ronddraait met haar vele tinten en texturen. Zonsondergangen en zonsopgangen zijn ook zeer spectaculair en vinden om de 45 minuten plaats boven de aardatmosfeer.

Voor slapen is het een beetje anders. De ruimte heeft geen "boven" of "onder", maar wel microzwaartekracht. Daardoor zijn astronauten gewichtloos en kunnen ze in elke richting slapen.