Onze basis in het Maankamp heet "Killawintata", wat "Vrienden van de Maan" betekent. Dit kamp zal plaats bieden aan 4 astronauten, elk met specifieke taken naargelang hun specialiteit. Het hoofddoel zal zijn de omgeving van de maan te bestuderen, op zoek naar een mogelijke kolonisatie. Het station bevindt zich aan de oppervlakte en onder de grond. Het zal worden verdeeld in 6 secties: de eerste is de bewakingssectie, die het hele kamp zal controleren. De tweede zal de gezondheidssectie zijn, die de kinderkamer, de sportzaal en de ontspanningsruimte omvat. De derde sectie omvat het onderzoeksgedeelte, met ultramoderne apparatuur zoals in de rest van de vestiging, waar ook enkele robots voor het verzamelen van monsters (DUM-E en GRIPER) zullen komen en andere die zullen helpen bij het onderhoud en de reparatie van het station. De vierde sectie is de bevoorradingssectie, die bestaat uit verschillende elektriciteits-, zuurstof- en watersystemen. De laatste sectie tenslotte is de dagelijkse leefomgeving, waar slaapkamers met hun afhankelijkheden zullen worden geïnstalleerd. Deze secties zullen met elkaar worden verbonden. De regeling van de temperatuur van het complex zal worden verkregen door het meerlagige systeem, dat zal worden gemaakt van gealuminiseerd Mylar dat het buitenoppervlak van het station bedekt, en dat tot doel heeft te voorkomen dat thermische zonnestraling en de koude van de ruimte binnendringen. Het project beschikt over een reinigings- en zuiveringssysteem aan de ingang van het station en op andere plaatsen. Het station is ontworpen om zelfvoorzienend te zijn. Er is ook een vluchtcapsule voor noodgevallen gepland.

Crater Peary

Peary Crater werd gekozen omdat zijn relatief vlakke binnenste de bouw van een kamp zou vergemakkelijken, plus dat de noordelijke rand permanent aan de zon is blootgesteld en het zuidelijke derde deel van het binnenste in de schaduw ligt. Met deze opstelling bestaat de mogelijkheid dat aan de kant die aan de zon is blootgesteld zonnepanelen kunnen worden geïnstalleerd die voldoende en permanente energie leveren, die nodig is om water te verkrijgen dat in de vorm van ijs is afgezet in het beschaduwde deel van de noordpool van de maan. Deze ijslaag zou dienen als bron van water en zuurstof, noodzakelijk voor het bestaan van leven op de Maan.

De bouw zal veel tijd in beslag nemen aangezien het nodig zal zijn om materiaal vanaf de aarde verschillende keren te vervoeren en grondstoffen van de maan te halen. De robotteams met 3D-printtechnieken en automatisering zullen de arbeiders zijn die vanaf de aarde worden gestuurd, hulpbronnen zoals maanstof en zwavel zullen worden gemengd om te worden gebruikt als bouwmateriaal. In een tweede fase zal het station worden bedekt met een meerlaags isolatiemateriaal en ten slotte zal het gehele station met behulp van de robots worden bedekt met regolith ter bescherming tegen straling en micrometeorieten.

Op onze locatie kunnen we overvloedige blokken ijs vinden om water van te maken volgens het volgende proces: De ijsblokken zouden worden overgebracht naar enkele ketels waar ze zullen worden ontdooid, gefilterd en drinkbaar gemaakt en in hun vloeibare vorm zullen ze naar de tanks worden gebracht, die zich in het gedeelte onder de grond bevinden. Vanuit deze opslagtanks zal het naar het hele station worden vervoerd. Gezien de ligging van de krater is het onwaarschijnlijk dat er micrometeorieten vallen, maar de ijsverzamelaars zullen geautomatiseerde robots zijn die zonder gevaar voor menselijk verlies blootgesteld kunnen worden.

In het ruimtestation bevinden zich twee kassen. Een daarvan voor de teelt van snelgroeiende groenten: radijs, sla, spinazie, wortel, aardappel, onder andere. Daarnaast zullen we ook verschillende granen kweken voor het proteïnedieet. In de tweede kas zullen we de planten hebben die voortdurend zullen worden bestudeerd om na te gaan welke behoeften zij hebben om op de maan te overleven. De kassen zullen volledig afgesloten zijn, afgezien van een uitbarsting van kooldioxide die de planten van tijd tot tijd zullen besproeien, via een geautomatiseerd systeem. Daarnaast is er een systeem voor het opvangen van de zuivere zuurstof die de planten uitstralen, die naar een tank zal worden getransporteerd voor later gebruik en toediening.

Aan het ene uiteinde van het ruimtestation komen zonnepanelen die alle energie naar de verschillende sectoren van het kamp zullen transporteren, waarbij ze worden opgeladen met zonne-energie. De zonnepanelen zullen worden geplaatst op een plaats waar de zon niet zal ophouden energie te geven, maar als het niet mogelijk is energie van de zon te ontvangen, zal de energie worden gereserveerd en opgeslagen in batterijen, zodat zij klaar zijn voor later gebruik. In het geval van de maanauto's die "Transformers" worden genoemd, zullen zij nog steeds zonlicht ontvangen, maar anders zullen de batterijen worden gebruikt.

De helft van de waterreservoirs wordt naar de zuurstofgenerator gevoerd, die ons via het elektrolyseproces van voldoende zuurstof voorziet voor het hele station. Het water wordt naar een tank geleid waar zich twee reservoirs bevinden, in elk daarvan respectievelijk een positieve en een negatieve elektrode, beide verbonden met een batterij. Bij het doorgeven van de energie scheiden deze de waterstof en zuurstof van het water. Dit zou ons dus voldoende zuurstof geven voor het hele seizoen, maar voor het geval dat dit niet het geval is, hebben we, binnen de reservevoorraden, individuele tanks beschikbaar voor gebruik.

De meeste structuren die zich boven de oppervlakte bevinden, moeten worden bedekt met regolith en dikke anti-stralingsmuren.
De ondergrondse gebouwen, gerangschikt naar niveau, behoeven niet zoveel bescherming tegen straling en ook een meteorietinslag zal de basis niet treffen.
Anderzijds zijn de voertuigen en pakken die door astronauten worden gebruikt, ook het meest geavanceerd op het gebied van bescherming tegen straling.

In de wetenschap dat een maandag veertien aardse dagen duurt, en om de circadiane cyclus van de mens niet te veranderen, zouden wij voor de bewoners van het maanstation een dag van 24 aardse uren moeten simuleren.

7:00 - 7:30 Persoonlijke hygiëne.

7:30 - 8:00 Voedzaam ontbijt bereid door robotkoks.

8:00 - 9:00 Intensieve lichaamsbeweging om het cardiovasculaire systeem te onderhouden, spieratrofie en botverlies te voorkomen.

9:00 - 11:00 Eigen werk van de astronauten volgens hun specialiteit.

11:00 - 11:30 Versnaperingen.

11:30 - 13:00 Werk toegewezen aan elke astronaut.

13:00 - 14:00 Voedzame lunch vooraf bereid door een voedingsdeskundige en geserveerd door de robotkoks.

14:00 - 15:00 Rust.

15:00 - 16:00 matige lichaamsbeweging en recreatieve spelletjes in de ontspanningsruimte.

16:00 - 16:30 Snack.

16:30 - 19:00 Onderhoud van de uitrusting in alle secties van het station.

19:00 - 19:30 Dagelijks rapport aan Aarde.

20:00 - 07:00 Pauze.

Elke dag is er iemand belast met het toezicht op de werking van alle apparatuur van het station, met name de apparatuur die zuurstof levert.