[42]

Ons Maankamp-project vertegenwoordigt een alternatief voor de menselijke soort, aangezien de Aarde een exponentiële overbevolking kent en onze Blauwe Planeet al veel vervuiling en rampen heeft ondergaan. Wij zijn van plan een maanbasis te bouwen bestaande uit onderkomens (woningen), werkruimten (kassen, energiecentrales, onderwijs- en gezondheidsgebouwen) en rustruimten (bibliotheek, overdekte bioscoop, theater, enz.). De maanbasis zal in hoge mate worden beschermd tegen straling en temperatuurschommelingen en de Maankamp-astronauten zullen zich ook moeten houden aan schema-regels voor een goede organisatie. Wij zijn van plan het leven op de maan in stand te houden, maan- en aardse hulpbronnen te exploiteren door energiecentrales te bouwen (voor energie), systemen die leiden tot het verkrijgen van water en ademlucht en kassen om ons voedsel te bewaren. We gaan ook de hulp van 3D-printers gebruiken. We willen van het leven op de maan een productieve en plezierige levensstijl maken.

Ten eerste kiezen we onze omgeving bij het donkere deel van de maan. Daar kunnen we ijs vinden waaruit we water kunnen halen. We zullen ook eerst wat moeten graven. Het oppervlak van de maan is plakkerig en kwetsbaar, waardoor metaal en glas slijten. Wij geloven dat de ondergrondse hulpbronnen, zoals brandstofmaterialen, het best kunnen worden gebruikt en dat de plek niet moet worden bewoond maar geëxploiteerd. Aan de andere kant plaatsen wij het maankamp liever aan de oppervlakte dan onder de grond; een betere plek voor onze basis zou een van de twee polen zijn, omdat daar meer blootstelling aan de zon is, nodig voor de zonne-energie en leidend tot andere voordelen met betrekking tot grondstoffen.

We hebben besloten de basis in een zeshoekige vorm te maken, omdat die het grootste volume heeft en de minste materialen gebruikt. Bovendien krijgen we halfbolvormige schuilplaatsen.

De maanbasis moet overleefbaar, duurzaam en operationeel zijn. We zouden titanium gebruiken als constructiemateriaal. Dat is 10 keer harder dan staal en dus de beste keuze. Daarna bedekken we het met maanstof ter bescherming. Ook 3D-printers kunnen onze beste hulp zijn! De materialen kunnen van de aarde worden ingevoerd of rechtstreeks van de maan worden gehaald (maanstof voor maanstenen; ijzer uit de ijzeren kern van de maan). Plastic, metaal, meestal reserveonderdelen, deze kunnen gemakkelijk van de aarde worden betrokken en ook aanzienlijk worden gebruikt. Bovendien kunnen we gebruiken wat tijdens de maanbasisoperaties ontstaat, zoals cellulose, verkregen uit de planten. Zowel organische als inerte elementen kunnen worden gebruikt als geweldige materialen.

Water is essentieel. Ten eerste zou het vervoer van water van de aarde te hoge transportkosten veronderstellen en is er op aarde te weinig drinkbaar water. De bodem van de maan bevat O2, dus hoeven we misschien alleen H2 van de aarde te importeren. Aangezien we de zuurstof al gebruiken om te ademen, is het misschien niet genoeg om ook water te produceren. Anderzijds hebben onderzoekers de aanwezigheid ontdekt van ijsblokjes die op de zuidpool van de maan zijn verzameld. Het gebruik van de techniek van waterwinning, gecombineerd met H2 afkomstig van de aarde, levert het beste idee op om water voor levensonderhoud te verkrijgen.

Wij zouden alle chemicaliën die op de maan niet gemakkelijk verkrijgbaar zijn, van de aarde kunnen invoeren en in een natuurlijke cirkel opnieuw kunnen gebruiken, te beginnen met het kweken van de planten in het landbouwgebied. Maar om voedselvariatie te bereiken, moeten meer chemicaliën en stoffen van de aarde worden aangevoerd, wat zeer duur zou zijn, vooral op lange termijn. Maar met het 3D-printplan wordt alles gemakkelijker. We kunnen nog steeds voedsel hergebruiken in een natuurlijke cyclus en bovendien kunnen we het direct op het bord 3D-printen!

Vanwege de dag-nachtvariatie zouden we het overdag verkregen vermogen van zonnecellen kunnen bewaren en opvangen met zonnepanelen. Bovendien bevat de bodem van de maan een aanzienlijke hoeveelheid uranium, dat kan worden gedolven om kernenergie te verkrijgen. Door de watervoorraad te gebruiken en een kerncentrale te bouwen, zal men elektriciteit hebben! Een innovatiever idee is het gebruik van thorium, minder radioactief dan uranium en nog goedkoper en gemakkelijker te vinden op aarde. Bovendien kunnen we Helium-3 vinden in het ijs van de maan. Het zou een geweldige keuze kunnen zijn voor brandstof, energie en koeling.

Lucht is de belangrijkste bron van leven en dus betekent zonder lucht het hele plan niets. Goed om te zeggen, het is vrij eenvoudig om aan ademlucht te komen. Waarom? Omdat de bodem van de maan zuurstof bevat die geoogst kan worden met behulp van warmte en elektriciteit.

[54]

We mogen de temperatuurproblemen op de maan niet vergeten. Overdag is er een gemiddelde temperatuur van 123 C˚ en 's nachts, door de rotatie van de maan, daalt de gemiddelde temperatuur tot ongeveer -233 C˚. Een ander punt van zorg zijn de maanbevingen.

Buiten de schuilkelder zullen mensen een speciaal kostuum nodig hebben, zoals astronauten dragen, omdat ze de radicale temperatuurschommelingen moeten kunnen weerstaan en bestand moeten zijn tegen het maanvacuüm, bestand moeten zijn tegen maanstraling en bescherming moeten bieden tegen schurende maangrond. In de microzwaartekrachtomgeving van de ruimte weegt een ruimtepak niets. Het aantrekken van een ruimtepak duurt 45 minuten, inclusief de tijd die nodig is om de speciale onderkleding aan te trekken die mensen koel houdt. De reden dat ruimtepakken wit zijn, is dat wit de warmte in de ruimte net zo reflecteert als hier op aarde.

Een dag op de maan

Ons Maankamp is zo ontworpen dat, zelfs als de mensen bijna 400000 km van je geboorteplaneet verwijderd zijn, ze zich toch als daar zouden voelen, met activiteiten die je aan de Aarde doen denken.

Een dag op ons Maankamp begint met iedereen die wakker wordt met de wekker van 7:30 uur. Iedereen kan kiezen of hij het ontbijt om 8 uur wil gaan eten of het gewoon wil overslaan.

De werktijd begint net na het ontbijt. Het schema is gemaakt op basis van een cyclus van 2 dagen: 1 dag werk je buiten het kamp en de andere dag binnen het kamp. Dit is nodig voor het totale waterverbruik: iemand die de hele dag op het kamp blijft heeft slechts 3L nodig, terwijl iemand die buiten werkt ongeveer 4,5L nodig heeft. Een voorbeeld van een buitenbaan is het toezicht houden op en het kweken van de kasplanten.

Kinderen en tieners gaan in die tijd naar school of zelfs naar de universiteit; ze leren en halen zelfs een diploma.

De lunch begint om 13.30 uur, met daarnaast een pauze die duurt tot 16.00 uur. De astronauten kunnen zich ontspannen door films te kijken, verhalen te vertellen met hun vrienden en familie of spelletjes te spelen in een speelhal. Er is zelfs een speeltuin voor kinderen. Er zijn ook andere plaatsen waar men terecht kan, zoals bibliotheken voor boekenwurmen of mensen die hun verhalen of ervaringen willen opschrijven, of zelfs laboratoriumonderzoek voor eigen experimenten.

Iedereen werkt door tot 20.00 uur, wanneer het diner begint, samen met enkele andere nachtelijke activiteiten zoals live-optredens of karaoke.

Iedereen kan zijn eigen slaapschema kiezen, maar het wordt aanbevolen om tot maximaal 12 uur op te blijven, zodat de astronauten genoeg tijd hebben om uit te rusten voor de zware dag die komen gaat.