In Moon Camp Pioneers, each team’s mission is to 3D design a complete Moon Camp using the software of their choice. They also have to explain how they will use local resources, protect astronauts from the dangers of space and describe the living and working facilities in their Moon Camp.
Zespół Szkół im. Zjednoczonej Europy w Oławie Oława-dolnośląskie Poland 15, 15 2 / 0 Poland
3D design software: Tinkercad
Baza księżycowa spełnia wymagania aby astronauci mogli w niej żyć. Posiada 6 modułów w tym centrum dowodzenia, moduł sypialniany, laboratorium, moduł pozyskiwania wody i tlenu oraz moduł uprawy roślin. Dodatkowa funkcja bazy to obserwacja nieba przez teleskop na dachu centrum. Baza bierze energie z paneli słonecznych. Przed meteorytami chroni ją położenie w kraterze. Obok bazy znajduje się schron w razie najgorszego zagrożenia ze strony meteorytów, w którym astronauci mogą żyć i czekać na pomoc. Woda jest pozyskiwana z lodu znalezionego w kraterach księżyca, woda jest oczyszczana i zdatna do picia. Z wody można też pozyskać potrzebny tlen, który rozprowadzany jest po bazie rurami. Obok krateru znajduje się także lądowisko dla rakiet. Astronauci mają do wyboru 3 łaziki: rozpoznawczy, wielozadaniowy oraz wiertło do wydobywania minerałów. Specjalne szyby chronią przed promieniowaniem osoby oraz rośliny przebywające w środku.
Celem powstania bazy jest umożliwienie badań naukowych, rozwój osadnictwa poza Ziemią i zapewnienie bazy do dalszych lotów na planety układu słonecznego i dalej.
Bazę chcę zbudować we wnętrzu krateru tak, żeby ułatwić dostęp do terenu zapewniającego dostęp do bezpiecznych miejsc oraz do materiału księżycowego (budulcowego). Materiał skalny i ziemia może służyć do przygotowywania schronu. Głębsze warstwy ziemi mogą zapewniać łatwiejszy dostęp do minerałów występujących na księżycu (Hel-3).
Większość elementów stacji zostałaby przetransportowana z ziemi. Poszczególne moduły same składałyby się z modułów możliwych do złożenia na powierzchni księżyca. Skały księżycowe mogłyby służyć do zabezpieczenia schronu i bardziej wrażliwych elementów stacji oraz pomieszczeń mieszkalnych i badawczych (w celu stworzenia dodatkowej ochrony przed promieniowaniem i wahaniami temperatury – niczym ziemskie piwnice utrzymujące w miarę stałą temperaturę – co przyczyniłoby się również do oszczędzania energii).
Przed meteorytami bazę chroni położenie w kraterze. Obok bazy znajduje się schron w razie najgorszego zagrożenia ze strony meteorytów, w którym astronauci mogą żyć i czekać na pomoc. Specjalne szyby chronią przed promieniowaniem osoby oraz rośliny przebywające w środku. Lądowisko rakiet ulokowane jest w oddaleniu od bazy w celu zmniejszenia ryzyka podczas potencjalnego wypadku/awarii.
Posiada 6 modułów w tym centrum dowodzenia, moduł sypialniany, laboratorium, moduł pozyskiwania wody i tlenu oraz moduł uprawy roślin. Baza bierze energie z paneli słonecznych. Woda jest pozyskiwana z lodu znalezionego w kraterach księżyca, woda jest oczyszczana i zdatna do picia. Z wody można też pozyskać potrzebny tlen, który rozprowadzany jest po bazie rurami.
Odpady będę w jak największym stopniu używane wielokrotnie i recyklingowane. Bioodpady posłużą do użyźnienia gleby wykorzystywanej do uprawy roślin i po odpowiednim oczyszczeniu do podlewania roślin.
Łączność będzie utrzymywana za pomocą satelitów znajdujących się na orbicie księżyca.
Obserwacja kosmosu za pomocą teleskopu. Badanie próbek skał i gleby księżycowej. Drążenie tuneli pod powierzchnią księżyca w celu późniejszego zagospodarowania i stworzenia ewentualnych warunków do przeniesienia osadnictwa pod powierzchnię.
Astronauci powinni być szkoleni z umiejętności życia w stanie niewielkiej grawitacji tak, żeby zachować siły i kondycję. Powinni umieć radzić sobie ze stresem. Muszą być niczym ludzie renesansu wszechstronnie wykształceni ponieważ będzie ich niewielu a problemy z jakimi przyjdzie im się zmierzyć będą dotyczyć wielu dziedzin (medycyna, informatyka, architektura, inżynieria, rolnictwo, elektryka).
Astronauci mają do wyboru 3 łaziki: rozpoznawczy (szybki, dalekobieżny łazik), wielozadaniowy (umożliwiający przenoszenie ciężkich materiałów – posiada chwytak, może przewozić większe gabaryty) oraz wiertło do wydobywania minerałów i drążenia tuneli (niczym metro w miastach). Na ziemię i z ziemi podróże będą odbywać się za pomocą rakiety, startującej z lądowiska znajdującego się poza kraterem.
