Nazwaliśmy nasz Moon camp Columbia, aby oddać hołd Krzysztofowi Kolumbowi, odkrywcy Ameryki i uhonorować prom kosmiczny Columbia, który rozbił się w 2003 roku. Podczas katastrofy na pokładzie był izraelski astronauta Ilan Ramon. Miał on przy sobie obraz "Księżycowy pejzaż" namalowany przez czechosłowackiego chłopca Petra Ginza, który został zamordowany w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Postanowiliśmy nazwać naszą rakietę na jego cześć. Andrew Feustel wyniósł ten obraz w kosmos po raz kolejny w 2018 roku.

W naszej bazie chcemy zakwaterować sześciu astronautów na zmianę po trzech co pół roku. Baza posiada zaawansowany system ratunkowy i powinna być jak najbardziej samowystarczalna, ale niektóre części będą sprowadzane z Ziemi. Chcielibyśmy specjalizować się w badaniach nad uprawą roślin w regolicie (z użyciem bioodpadów) w warunkach niższej grawitacji. Chcielibyśmy również poszukiwać mikroorganizmów w regolicie księżycowym.

Blisko biegunów księżycowych

Postanowiliśmy założyć nasz obóz blisko księżycowego bieguna południowego obok jednego z mniejszych kraterów. Jest tam mniejsza różnica temperatur. Jest też stabilny dopływ światła słonecznego, co pozwoliłoby nam umieścić nad kraterem panele fotowoltaiczne. Światło słoneczne mogłoby być jednym z najlepszych źródeł zaopatrzenia w energię elektryczną naszej bazy. Dzięki niemu możemy też badać wzrost roślin na Księżycu. W kraterach wokół południowego bieguna księżycowego znajduje się również woda, którą po stopieniu można wykorzystać.

Wodę pozyskiwalibyśmy z podziemnych pokładów lodu. Po stopieniu lodu woda będzie filtrowana w celu zmniejszenia ilości substancji trujących i będzie używana przez astronautów do codziennego użytku i badań. Aby zapobiec marnowaniu wody, będzie ona filtrowana i ponownie wykorzystywana w podobny sposób jak na ISS.

Produkowalibyśmy żywność na farmie aeroponicznej, gdzie uprawialibyśmy algi, rośliny strączkowe, pomidory, rzodkiewki, sałaty i inne gatunki warzyw. W eksperymentalnej szklarni próbowalibyśmy uprawiać pomidory, kukurydzę, rośliny strączkowe i specjalny rodzaj ziemniaków skrzyżowanych z pomidorami o nazwie TomTato, aby badać rośliny i ich rodzaje w glebie księżycowej zmieszanej z bioodpadami pochodzącymi od astronautów. Próbowalibyśmy hodować ryby, aby utrzymać różnorodność żywności. W przypadku sukcesu pozwoliłoby to na zaoszczędzenie masy transportowej z Ziemi.

Stałe zasilanie w energię zapewni mały reaktor jądrowy. Wtórnym źródłem energii byłyby panele słoneczne zawsze skierowane w stronę słońca dzięki umieszczeniu ich na obracających się kolumnach. Paliwem dla rakiety wracającej na Ziemię byłby wodór i tlen uzyskany z wody księżycowej metodą elektrolizy. Prowadzone będą również eksperymenty nad pozyskiwaniem metanu z roślin gnilnych i odchodów astronautów, aby spróbować opracować zapasowe paliwo dla rakiet. Widzimy metan jako przyszłe paliwo rakiet.

Zmieszalibyśmy kilka gazów razem, aby przygotować powietrze dla astronautów, ponieważ czysty tlen w większej ilości mógłby być niezdrowy i szkodliwy dla płuc. Tlen otrzymalibyśmy przez elektrolizę wody. Azot w mniejszej ilości uzyskalibyśmy z roślin gnilnych i odchodów astronautów. Do powietrza dodawalibyśmy parę wodną, aby nieznacznie zwiększyć wilgotność powietrza, aby oddychanie astronautów było bardziej komfortowe. Tlen będzie również pobierany z Ziemi, aby astronauci mieli zapas w razie jakichś problemów w bazie.

Do budowy nadziemnej części obozu wykorzystalibyśmy druk 3D z regolitu księżycowego do stworzenia szkieletu ochronnego. Następnie reszta konstrukcji bazy zostałaby nadmuchana. Przestrzeń dla podziemnych części bazy byłaby tworzona przez rury lawowe, z których nadmuchiwane byłyby kolejne pomieszczenia mieszkalne i badawcze. Różne pokoje i laboratoria byłyby połączone nadmuchiwanymi rurami. Zbudowalibyśmy eksperymentalny green-house z solidnego i lekkiego Perspexu. Nadmuchiwane moduły byłyby pokryte warstwą metalu, który pełniłby funkcję ochronną.

Zamierzamy w pewien sposób chronić astronautów przed wpływami zewnętrznymi. Większość obozu będzie znajdowała się pod ziemią, więc astronauci będą chronieni przed mikrometeoroidami, niebezpiecznym promieniowaniem i dużymi różnicami temperatur. Naziemne części obozu będą chronić astronautów dzięki warstwom regolitu na modułach. W przypadku dekompresji jednego z modułów, zostanie on natychmiast zamknięty przez automatyczny system. Każdy moduł powinien w razie potrzeby zapewnić astronautom zapas wody, żywności i powietrza na trzy dni, czyli czas potrzebny na dotarcie z Ziemi na Księżyc.

Nasz obóz będzie podążał za czasem światowym lub londyńskim (UTC). Ogólny harmonogram pracy załogi: Załoga wstaje o 6.00 rano. Astronauci mają godzinę czasu na poranną higienę i śniadanie (każdy robi swoje). Do 8.30 muszą sprawdzić bazę i omówić plan dnia. Po tym czasie muszą przez godzinę ćwiczyć. Rano zaczynają przygotowywać eksperymenty. O 12.30 zaczyna się półtoragodzinna przerwa na lunch. Zmieniają się w przygotowaniu lunchu. O 15.00 mają godzinne ćwiczenia na sali gimnastycznej. Następnie kontynuują swoje eksperymenty do godziny 18.00, a potem jedzą kolację. Po kolacji mają czas wolny, ale muszą sprawdzić bazę. O godzinie 20.00 nadszedł czas na wieczorną higienę. O 21.30 powinni iść spać. Podobnie jak w przypadku ISS, soboty będą dniami sprzątania i porządkowania, a w niedziele astronauci będą mieli dzień wolny. Zadania robocze różnią się w zależności od umiejętności astronautów. Geolog spędza więcej czasu na ziemi niż lekarz. Biolog pracuje głównie w szklarni i w laboratorium aeroponicznym. Inżynier materiałowy wraz z inżynierem rakietowym będą odpowiedzialni za stan techniczny i bezpieczeństwo bazy.