Η σεληνιακή κατασκήνωσή μας έχει σχεδιαστεί για να είναι μια επιστημονική εγκατάσταση και βρίσκεται κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης. Κύρια αποστολή του είναι η εξέταση των μετεωριτών που προέρχονται από χώρες εκτός του ηλιακού συστήματος και η σύνθεση του ρεγκόλιθου. Υπάρχουν επίσης βιολογικές έρευνες και πειράματα για την ανάπτυξη των φυτών στη Σελήνη. Από τη Γη θα παρατηρούνται οι αστροναύτες και θα διεξάγονται ψυχολογικές έρευνες για την ψυχική τους υγεία και την κοινωνική τους συμπεριφορά. Η διαίρεση του στρατοπέδου σε διάφορα τμήματα θα παρέχει τα πάντα στους αστροναύτες ώστε να μπορούν να ζουν μια φυσιολογική ζωή. Για παράδειγμα, στη βάση θα υπάρχουν επίσης αθλητικές εγκαταστάσεις ενάντια στις συνέπειες της μικρής βαρύτητας, ιατρικό δωμάτιο τόσο για τις πρώτες βοήθειες όσο και για την καθημερινή ευεξία και καλά εξοπλισμένα εργαστήρια. Ο καταυλισμός μπορεί να φιλοξενήσει τέσσερα άτομα κάθε φορά, ενώ δύο από αυτούς μπορούν να βγουν ταυτόχρονα έξω από το τείχος. Για να αποτραπεί η είσοδος του ρεγόλιθου στον αέρα της βάσης, οι διαστημικές στολές είναι στερεωμένες στον τοίχο της βάσης από το εξωτερικό και οι αστροναύτες μπορούν να μπαίνουν σε αυτές από τον εσωτερικό χώρο. Υπάρχει μια άλλη είσοδος μόνο για το υλικό πάνω στο οποίο γίνονται πειράματα στο εσωτερικό της βάσης. Δύο υγρά μπορούν να βρεθούν έξω από τη βάση στα οποία μπορεί να αποθηκευτεί νερό. Η ενέργεια λαμβάνεται από ηλιακές κυψέλες.

Ο καταυλισμός θα χτιζόταν στον κρατήρα Σάκλετον, κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης. Το αποφασίσαμε λόγω της χαμηλής διακύμανσης της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του κρατήρα και επειδή είναι πλούσιος σε πάγο, ο οποίος μπορεί να εξορυχθεί για μετέπειτα χρήση. Το χείλος του κρατήρα φωτίζεται συνεχώς από τον ήλιο, εξασφαλίζοντας έτσι ότι οι ηλιακοί συλλέκτες παράγουν αρκετή ενέργεια. Άλλοι κρατήρες κοντά στον Σάκλετον περιέχουν επίσης τεράστιες ποσότητες πάγου.

Τα εσωτερικά τοιχώματα θα είναι κατασκευασμένα από φύλλα αλουμινίου που θα μεταφέρονται από τη γη. Το εξωτερικό κέλυφος θα μπορούσε να εκτυπωθεί από έναν τρισδιάστατο εκτυπωτή regolith. Οι αστροναύτες θα μπορούσαν να εκτυπώσουν πολλά στρώματα φύλλων ρεγολίθου, τα οποία μπορούν να προστατεύσουν τη βάση από μικρομετεωρίτες, κοσμική ακτινοβολία και άλλα επικίνδυνα πράγματα.

Από την πρόσκρουση μετεωριτών και την κοσμική ακτινοβολία, ένα παχύ, τυπωμένο στρώμα ρεγολίθου προστατεύει το πάνω μέρος της βάσης, ενώ ολόκληρο το κτίριο είναι ενσωματωμένο στη σεληνιακή επιφάνεια. Ο ρεγόλιθος δεν μπορεί να εισέλθει στην ατμόσφαιρα της βάσης, επειδή οι αστροναύτες μπορούν να μπουν στη διαστημική τους στολή από το εσωτερικό της βάσης, η οποία είναι συνδεδεμένη με το εξωτερικό τοίχωμα. Στη συνέχεια, τόσο η βάση όσο και η στολή κλείνουν με μια πόρτα και η στολή μπορεί να αποσπαστεί από τον τοίχο.

Λόγω των ιδιοτήτων του κρατήρα, υπάρχει τεράστια ποσότητα πάγου νερού και ξηρού πάγου στον πυθμένα, ο οποίος μπορεί να εξορύσσεται και να φορτώνεται στα εμπορευματοκιβώτια κοντά στη βάση. Με το σεληνιακό ρόβερ μπορούμε εύκολα να φτάσουμε στους κοντινούς κρατήρες και να εξάγουμε τον πάγο και από αυτούς. Ο πάγος στη συνέχεια φορτώνεται στα εμπορευματοκιβώτια κοντά στη βάση. Η θερμότητα του ήλιου λιώνει τον πάγο και το νερό μπορεί να μεταφερθεί στη βάση με αντλία και σωλήνες. Μέρος του νερού θα διασπαστεί σε οξυγόνο και υδρογόνο μέσω ηλεκτρόλυσης.

Μέχρι να αναπτυχθούν πλήρως τα φυτά, οι αστροναύτες καταναλώνουν προκατασκευασμένα γεύματα συσκευασμένα σε κενό αέρος. Τέτοια φυτά είναι το καλαμπόκι, η σόγια, το μαρούλι, διάφορα μούρα. Είναι πολύ σημαντικό υπό σεληνιακές συνθήκες, οι αστροναύτες να μπορούν να τρώνε υγιεινά, πλούσια σε βιταμίνες τρόφιμα, με αρκετές θερμίδες, πρωτεΐνες και λιπαρά.

Το χείλος του κρατήρα βρίσκεται υπό συνεχή ηλιακή ακτινοβολία, επομένως μπορούν να χρησιμοποιηθούν τεράστιες συστοιχίες ηλιακών συλλεκτών για την παροχή ενέργειας σε ολόκληρη τη βάση. Το υδρογόνο από την ηλεκτρόλυση του νερού μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως εναλλακτική πηγή ενέργειας.

Το οξυγόνο και το άζωτο είναι τα δύο κύρια συστατικά του αέρα εδώ στη Γη. Στη Σελήνη το οξυγόνο μπορεί να ληφθεί από την ηλεκτρόλυση του νερού και από την τήξη των σεληνιακών μεταλλευμάτων. Το άζωτο από την άλλη πλευρά είναι πολύ σπάνιο στη Σελήνη, πρέπει να μεταφερθεί από τη Γη.

Η σεληνιακή μας βάση θα λειτουργήσει ως επιστημονικό φυλάκιο για τους πρώτους μόνιμους αστροναύτες στη Σελήνη. Πελάτες από τη Γη θα μπορούσαν να υποβάλλουν σχέδια και πειράματα που θα μπορούσαν να εκτελέσουν οι επιστήμονες. Τα έργα αυτά μπορεί να αφορούν κτίρια, προώθηση, καλλιέργεια φυτών, κτηνοτροφία ή διάφορες άλλες εφαρμογές.

Η ημέρα στο φεγγάρι θα είναι τόσο μεγάλη όσο και στη Γη. Είναι λίγο περίπλοκο, επειδή η Σελήνη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της μία φορά στις 28 ημέρες, αλλά με τεχνητό φωτισμό και με παραθυρόφυλλα μπορεί κανείς να φτιάξει μια τεχνητή ημέρα. Τις πρωινές ώρες το πλήρωμα ξυπνάει και κάνει τα συνηθισμένα πράγματα υγιεινής και πρωινό. Μετά από αυτό ο καθένας αρχίζει να εργάζεται στα δικά του έργα. Κάθε μέλος του πληρώματος θα έχει μια δουλειά "πλήρους απασχόλησης" στη βάση: ένας βοτανολόγος/βιολόγος, ένας μηχανικός, ένας γεωλόγος και ένας γιατρός. Ο βιολόγος είναι υπεύθυνος για τα φυτά, το πότισμα και τη λίπανσή τους. Ο μηχανικός θα συντηρεί τα μηχανήματα γύρω από τη βάση, αν κάτι χαλάσει, θα προσπαθήσει να το επισκευάσει. Ο γεωλόγος θα εξετάζει την επιφάνεια του φεγγαριού και κάτω από αυτήν. Είναι σημαντικό να το μελετήσει για μέρη όπου οι μετέπειτα αποστολές μπορούν να χτίσουν τη βάση τους και για πρώτες ύλες που μπορούν να αποκτηθούν. Ο γιατρός είναι υπεύθυνος για την υγεία του πληρώματος. Όταν δεν είναι απασχολημένοι με την "πλήρη απασχόληση" τους, μπορούν να διεξάγουν πειράματα στο δικό τους πεδίο για να μελετήσουν το φεγγάρι και τους ζωντανούς στο φεγγάρι. Αυτή η έρευνα θα αυξήσει τις γνώσεις μας σχετικά με το πώς να δημιουργήσουμε μια μεγάλης χωρητικότητας, αυτοσυντηρούμενη βάση, που θα υποστηρίζει περισσότερους αστροναύτες. Πριν κοιμηθούν, ελέγχουν όλα τα συστήματα της βάσης, ιδίως τον εξοπλισμό υποστήριξης της ζωής και τα συστήματα αυτόματης παρακολούθησης. Η κατασκήνωση μπορεί να ειδοποιήσει αυτόματα αν κάτι πάει στραβά.