[42]

In zijn "eeuwige" zoektocht naar meer kennis en verlangen om het onbekende te kennen, is de mensheid vaak op moeilijke vragen gestuit.

Een daarvan had betrekking op leven op het maanoppervlak. In ons project probeerden we die te beantwoorden.

Wij stelden ons een basis voor die zeer zelfvoorzienend is en tot 6 astronauten kan herbergen, een basis die een vriendelijke omgeving is voor mensen en niet alleen, een plek waar planten kunnen groeien, elektriciteit kan worden geproduceerd en onderzoek kan worden gedaan en, het allerbelangrijkste, waar gebouwd en onderhouden kan worden.

Wij hopen u door het beantwoorden van de volgende vragen door alle belangrijke aspecten van de basis te loodsen.

Een goede keuze voor een huis op de maan zou de noordelijke pool zijn. Daar zijn veel diepe kraters die een grote hoeveelheid ijs bevatten dat kan worden gesmolten. Het resulterende water zou kunnen worden gebruikt voor dagelijkse taken en leven.

Door de positie van de maan in het zonnestelsel profiteert de noordpool van een grote hoeveelheid licht van de zon.

Materialen

Materiële overwegingen

• houdbaarheid/levensduur;
• weerstand tegen de ruimteomgeving
• weerstand tegen vermoeidheid;
• weerstand tegen penetratie (meteorieten/mechanische inslagen);
• biologische/chemische inertie;
• herstelbaarheid (proces/materialen).

Operationele geschiktheid/economie:

• beschikbaarheid;
• gemak van productie en gebruik (kosten en benodigde mankracht);
• veelzijdigheid;
• straling/thermische afscherming;
• meteoroïde/puin afschermingskenmerken;
• akoestische eigenschappen;
• lanceringsgewicht/compactheid;
• transmissie van zichtbaar licht;
• druklekbestendigheid (permeabiliteit/binding);
• thermische en elektrische eigenschappen (geleidbaarheid/specifieke warmte).

Technieken:

Wij zullen de basis ondergronds bouwen, in feite een bunker, met gebruikmaking van de hierboven genoemde materialen voor hun respectieve doeleinden. Voor extra bescherming gebruiken we het opgegraven puin om de basis te bedekken.

De structuur lijkt sterk op die van een atoombunker. Hij zal ook een modulair ontwerp hebben (dat van een honingraat) om ervoor te zorgen dat in geval van beschadiging van één module de rest normaal kan blijven functioneren.

Water kan worden verkregen door methaan te verbranden. Het zou worden gezuiverd en de resulterende kooldioxide zou kunnen worden gebruikt om enkele turbines aan te drijven die op hun beurt elektriciteit opwekken voor de hele faciliteit. Het gezuiverde water zou veilig genoeg moeten zijn om te drinken of voor andere doeleinden rond de basis.

Voedsel zou vrij gemakkelijk op de maan kunnen worden verkregen (hoewel er alleen vegetarische opties zouden zijn) door een klein groen huis dat wordt aangedreven door het water en de warmte die hier al worden gegenereerd.
De astronaut die de rol van landbouwer vervult, zal waarschijnlijk aardappelen en tarwe verbouwen, misschien wat wortelen, aangezien al die soorten graan en groenten gemakkelijk houdbaar zijn.

We gebruiken in feite een veld met zonnepanelen dat direct zonlicht oogst en omzet in elektriciteit. We schatten dat de basis 156 kiloWatt per uur zal verbruiken. Met deze kennis en de huidige stand van de technologie hebben we een oppervlakte nodig van 770,1 vierkante meter.
(Gemiddeld is een zonnepaneel 1,7 meter in het vierkant)

De basis zal worden uitgerust met een luchtrecirculatie- en filtratiesysteem dat om de drie tot vier uur muffe en niet-ademende lucht zal reinigen en verrijken met voor het menselijk leven noodzakelijke gassen.
Dit systeem moet goed verborgen en beschermd zijn onder de maanbasis.

[54]

Ruimtestraling verschilt van gewone aardse straling. Onze magnetosfeer beschermt ons tegen aanzienlijke blootstelling aan straling van de zon en de ruimte. Ruimtestraling bestaat uit lage niveaus van geladen zware deeltjes. Hoog-energetische protonen en geladen deeltjes kunnen zowel afschermingsmaterialen als biologische systemen beschadigen.

Wij denken dat een stel elektrisch geladen schildbollen op een paal van 40 meter de straling van een bevolkte maan zou kunnen afbuigen. Ook zou een dergelijk stralingsbestendig scherm - een elektrostatisch schild genoemd - astronauten kunnen beschermen tegen de stralingsgevaren op lange termijn van ruimtelijke flux.

Dikke muren kunnen worden gebruikt om straling tegen te houden.

Het begrip "dag" op de maan is een beetje abstract, aangezien de zon ongeveer 29,5 aardse dagen aan de hemel staat. Voor een bewoner van de maanbasis zou een etmaal kunnen worden doorgebracht onder een hete zon, met oppervlaktetemperaturen tot 127 graden Celsius, of onder een hemel vol sterren, waarbij het oppervlak, uitsluitend verlicht door de aarde, temperaturen bereikt van -173 graden. De dagelijkse routine van een mens op de maan zou in 3 categorieën worden verdeeld:

1. vrije tijd (slapen en omgaan met de andere bewoners): Vrije tijd bestaat uit verschillende geestverruimende spelletjes die teambuildingvaardigheden oefenen, muziek luisteren, films kijken en boeken lezen.
2. sporten en eten: Als ze niet sporten, zullen hun botten en spieren zwak worden, want de zwaartekrachtversnelling op de maan is 1,62 m/s2, ongeveer 6 keer kleiner dan op aarde. Astronauten kunnen trainen door speciale oefeningen te doen, waarbij ze elastische touwen gebruiken om zo efficiënt mogelijk te trainen. Zij zullen proviand eten dat zij van thuis hebben meegebracht, meestal ingeblikt voedsel, totdat de bemanning erin slaagt basisgroenten, zoals aardappelen, te verbouwen, en mogelijk zelfs huisdieren te fokken.
3. het uitvoeren van ieders individuele taak. De derde categorie hangt af van het beroep van elk lid. Sommigen voeren experimenten uit op het maanoppervlak, met behulp van rovers en pakken, terwijl anderen helpen bij het verbouwen van voedsel of het functioneel houden van de basis. Aangezien de maanbasis voortdurend in ontwikkeling zal zijn, zal een deel van de bemanning periodieke missies uitvoeren om de faciliteiten uit te breiden.

De sleutel tot het behoud van een goed gecoördineerde bemanning is tijd besteden aan communicatie met elkaar en het delen van hun gedachten over de ervaringen die ze hebben. De vrijetijdsactiviteiten spelen een belangrijke rol bij de verbetering van de geestelijke gezondheid van de astronauten, doordat zij de dingen vervangen die zij missen aan hun leven op aarde.