Jest to nasza wizja prawie samowystarczalnej bazy księżycowej, z rozbudowanymi udogodnieniami do operacji na powierzchni księżyca, takimi jak sekcja podziemna (chroniąca przed promieniowaniem) z pokojem dowodzenia / zapleczem rekreacyjnym i kuchennym, a także sypialnią i laboratorium. Na powierzchni znajduje się pomieszczenie ze sprzętem, w którym można przygotować się do działań na zewnątrz. Na powierzchni znajduje się również kilka kopuł do uprawy roślin. Baza posiada średniej wielkości płaski obszar do lądowania, a także mały statek kosmiczny zdolny do zejścia na powierzchnię i wzniesienia się z powrotem na orbitę księżycową. Statek ten byłby przeznaczony do użytku ze stacją orbitalną do przenoszenia astronautów. W bazie znajdują się dwa rodzaje łazików, mały pojazd zwiadowczy i większy łazik ekspedycyjny przeznaczony do zbierania zasobów z księżycowych mórz lawy. Baza zaspokaja swoje potrzeby energetyczne za pomocą bardzo dużych paneli słonecznych. Woda jest przechowywana w dużych wieżach na powierzchni, zasilanych rurociągami, które pobierają lód z szybu kopalnianego wykopanego głęboko w ziemi. Wszystkie te systemy działające w tandemie zapewniają tę bazę księżycową, która dzięki stosunkowo modułowemu systemowi ma potencjał do rozbudowy.

Blisko biegunów księżycowych

Baza zostałaby umieszczona na lub w pobliżu krawędzi krateru na północnym biegunie Księżyca lub pomiędzy jednym z najbliższych Mares a biegunem północnym (podczas gdy na biegunie południowym jest więcej lodu, bliżej bieguna północnego znajdują się starożytne morza lawy (Mares), które przechowują krytyczne zasoby), jest tam dużo światła słonecznego, a wewnątrz kraterów znajduje się lód.

Baza znajdowałaby się częściowo nad, a częściowo pod ziemią, zrobotyzowane wiertła wydrążyłyby obszar pod ziemią, powstałyby sferyczne obszary, a następnie zostałyby wzmocnione żelazem lub aluminium znalezionym w morzach lawy (Mares). Większość sprzętu i budynków naziemnych byłaby prefabrykowana i importowana z ziemi. Wszystkie prefabrykowane konstrukcje byłyby wykonane w taki sposób, aby ich konserwacja była możliwa przy użyciu materiałów znalezionych na powierzchni Księżyca. Na przykład kopuły odpowiedzialne za uprawę roślin miałyby przezroczyste sekcje wykonane z włókna szklanego, które składa się z krzemu, który jest dostępny na Księżycu.

Woda byłaby pozyskiwana z wydobywania lodu, obecnego w kraterach na biegunach. Lód ten jest niezbędny dla wielu części kolonii. Zużyta woda byłaby również poddawana recyklingowi w jak największym stopniu, podobnie jak na ISS.

Żywność składałaby się z importu z Ziemi, ale także z roślin uprawianych lokalnie, uprawianych w kopułach na powierzchni Księżyca, aby wykorzystać światło słoneczne i zmniejszyć zużycie energii. Jeśli zostanie podjęta decyzja o uczynieniu bazy w pełni samowystarczalną, kopuły będą miały układ modułowy, dzięki czemu łatwo będzie dodać więcej przestrzeni uprawnej.

Tablice słoneczne zapewniłyby zasilanie bazy, ponieważ na biegunach dostępnych jest dużo światła słonecznego i nie ma załamań atmosferycznych. Baterie podtrzymywałyby zasilanie w okresach, gdy nie ma światła słonecznego.

Powietrze byłoby poddawane recyklingowi tak ściśle, jak to możliwe, z roślinami uwalniającymi tlen i pobierającymi dwutlenek węgla. Tlen byłby również pozyskiwany z lodu (H20), a reszta składu powietrza mogłaby być importowana z Ziemi lub po prostu ponownie wykorzystywana, ponieważ ludzkie ciało potrzebuje tylko tlenu. Korzystne byłoby utrzymanie zawartości tlenu w atmosferze podobnej do tej na Ziemi, aby zapobiec śmiertelnym pożarom. Byłaby to mieszanka tlenu i azotu, tak jak na ISS.

Nasz astronauta budzi się w zależności od swojej zmiany i specjalizacji. Nasz astronauta jest botanikiem i będzie pracował w naziemnej kopule, upewniając się, że uprawy rosną tak, jak powinny. Astronauta udaje się z jednej z podziemnych sfer mieszkalnych do wspólnego centrum dowodzenia i przestrzeni rekreacyjnej, wciąż pod ziemią. Astronauta spożywa śniadanie składające się z pakietów odżywczych z białkami i warzywami lub owocami uprawianymi w bazie. Astronauta udaje się szybem windy do naziemnej kopuły sprzętowej, gdzie kilku inżynierów wraca z regularnej kontroli paneli słonecznych. Jeśli ulegną one awarii, nasi astronauci będą mieli trochę czasu na ich naprawę dzięki akumulatorom magazynującym nadmiar energii. Nasz astronauta zakłada teraz kurtkę, aby zmniejszyć promieniowanie, co musi zrobić każdy, kto pracuje nad ziemią. Następnie udają się bocznym przejściem do kopuły upraw. Tutaj nasz astronauta sprawdza, czy uprawy są podlewane i szacuje plony, aby móc planować z wyprzedzeniem. Następnie nadszedł czas na lunch, bardziej treściwy posiłek niż śniadanie, podczas którego astronauci mogą zjeść zakonserwowane mięso i więcej samodzielnie wyhodowanych roślin. Następnie nasz astronauta musi kontynuować pracę. Pod koniec dnia astronauta ma trochę czasu na relaks w przestrzeni rekreacyjnej, zanim uda się do łóżka.