Nazwa naszego projektu obozu księżycowego to D.I.A.K.H.A., a celem naszego projektu jest zapoznanie się z programem karty Tinkera, a jednocześnie poznanie księżyca i sposobu planowania i realizacji misji E.S.A. 

 Celem zaprojektowanej przez nas bazy księżycowej jest zapewnienie bezpiecznego i praktycznego środowiska dla astronautów, którzy być może będą częścią długoterminowych, przyszłych misji na Księżyc.  

Baza obozu księżycowego składa się z Tytanu. Tytan ma najwyższy stosunek wytrzymałości do wagi spośród wszystkich naturalnych metali znanych człowiekowi. Jest również bardzo lekki i posiada niską przewodność cieplną. Dlatego uznaliśmy, że jego zastosowanie jest idealne.  

Obozowa baza księżycowa może zaspokoić i pomieścić maksymalnie 6 astronautów przez pół roku. Baza składa się z dziesięciu wyznaczonych obszarów dla różnych potrzeb i celów. Istnieją cztery pomieszczenia, które pokrywają podstawowe potrzeby astronautów, dormitoria, łazienka, jadalnia i ambulatorium. Pozostałe sześć obszarów pokrywa drugorzędne potrzeby astronautów lub wspomaga ich pracę. W szczególności stworzyliśmy laboratorium naukowe, parking dla łazików, przestrzeń dla załogi do relaksu, pokój poświęcony wszystkim systemom komunikacyjnym, siłownię wyposażoną w niezbędny sprzęt oraz szklarnię do uprawy roślin. 

Krater Shackleton

Miejsce wybrane do budowy bazy to krater Shackleton, na południowej stronie Księżyca. Głównym powodem tego wyboru jest fakt, że krater posiada dużą ilość wody księżycowej, która może być użyta i przetworzona do konserwacji naszej bazy, a nawet do celów konsumpcyjnych po jej przefiltrowaniu. Ponadto, zewnętrzna część krateru jest wystawiona na działanie wystarczającej ilości światła słonecznego, aby utrzymać przyzwoitą temperaturę, podczas gdy jego wnętrze jest całkowicie zacienione, co zapewnia ochronę przed niebezpiecznym promieniowaniem słonecznym. 

Tytan to jeden z materiałów, na który zdecydowaliśmy się. Jak wspomniano wcześniej, tytan okazał się przydatny na różne sposoby. Jego wytrzymałość, waga i długotrwałe właściwości sprawiają, że jest on całkiem idealny do wykorzystania w przestrzeni kosmicznej. Beton to zaprawa, powszechnie stosowana na Ziemi, wykonana z połączenia kruszyw mineralnych, wody i różnych spoiw. Niestety, dokładnych składników nie można znaleźć na Księżycu, ale wykorzystując pył księżycowy, wodę księżycową i regolit księżycowy, czyli drobny balsamiczno-szary piasek, który jest podobny do piasku wulkanicznego na Ziemi. Beton może być odtworzony na Księżycu, dzięki tej formule obniżającej koszty. Główna konstrukcja bazy jest okrągła, połączona z poszczególnymi pomieszczeniami poprzez tytanowe korytarze-rurki. Zewnętrzna część pomieszczeń jest chroniona przez tytanową warstwę. A główny szkielet jest skomponowany z formuły betonu księżycowego. Podstawa zbudowana jest z dziesięciu okrągłych pomieszczeń przypominających strąki, które są połączone tytanowymi korytarzami. Dzięki lekkości tytanu, niezbędne zapasy tytanu mogą być sprowadzone z Ziemi. Podczas budowy bazy astronauci będą się kryć w statku rakietowym. 

W celu zaopatrzenia przyszłych astronautów w wodę zamierzamy użyć Urine Processor Assembly, systemu, który przetwarza pot i mocz astronautów w użyteczną i nadającą się do spożycia wodę, używając składnika zwanego Alternate Urine Pretreatment Solution. Oprócz U.P.A., dzięki wybranej lokalizacji, jesteśmy w stanie pozyskać z wnętrza krateru wodę Luna, która po odpowiednim przefiltrowaniu może zostać spożyta.

Aby zapewnić załodze wystarczającą ilość pożywienia, zostanie zbudowana i zachowana księżycowa szklarnia. Wybraliśmy konkretne uprawy, takie jak kaczeniec - małe rośliny, które rosną głównie w stawach i przypominają nieco soczewicę. Jak również ziemniaki i marchew. Dodatkowo, przyzwoity zapas żywności z Ziemi.

Światło ze słońca będzie wykorzystywane i zamieniane na energię elektryczną przez silne panele słoneczne. Wiatr słoneczny przepływa nad naturalnymi przeszkodami na Księżycu, takimi jak wargi kraterów na biegunach, kratery mogą być ładowane setkami woltów, co może okazać się przydatne, gdy potrzebna będzie energia.

Jeśli chodzi o produkcję własnych zapasów tlenu, będziemy stosować metodę E.S.A. polegającą na przekształcaniu pyłu księżycowego w tlen za pomocą procesu ekstrakcji minerałów, co pozwoli nam na odzyskanie każdej potrzebnej ilości tlenu. Ponadto planujemy wykorzystać wodę księżycową z krateru do produkcji tlenu i wody metodą elektrolizy.

Typowy dzień na kampusie przypominałby poniższy opis. 

Oczywiście będzie określona godzina rozpoczęcia dnia przez astronautów. Trzy główne zadania zostaną podzielone pomiędzy 6 astronautów: budowa, konserwacja i badania. Wszystkie przerwy będą wcześniej zaplanowane, podobnie jak godziny posiłków, godzina policyjna i godziny pracy. Na przykład, członkowie załogi, którym przydzielono zadania związane z konserwacją, mogliby zająć się sprzątaniem pomieszczeń mieszkalnych lub opieką nad szklarnią. Podczas gdy inni mogą być przydzieleni do zadań akumulacyjnych, takich jak zbieranie skał księżycowych i użytecznych minerałów. Wszyscy astronauci będą mieli również zaplanowany czas każdego dnia na ćwiczenia w siłowni, aby utrzymać swoje mięśnie i kości w dobrej formie. Członkowie załogi będą mieli również do dwóch godzin przeznaczonych na odpoczynek lub komunikację.