- Moduł 1 : szklarnia.

- Moduł 2 : pokój dzienny (sport, relaks, refektarz, udogodnienia).

- Moduł 3 : pracownia badań naukowych.

- Moduł 4 : basen z roślinami.

- Moduł 5 : magazynowanie.

- Pole paneli słonecznych zapewniających energię.

- Łazik, który będzie służył do eksploracji naukowej.

- Pociąg magnetyczny będzie przewoził astronautów i sprzęt księżycowy, aby uniknąć problemów z pyłem księżycowym.

- Rakieta będzie mogła odbyć podróż w obie strony z Ziemią.

- Moduły będą wynoszone przez rakietę przy użyciu technik origami, aby zaoszczędzić miejsce.

Krater Shackleton

Wybraliśmy Krater Shackletona ze względu na dużą ilość zamarzniętej wody i słońca do uprawy roślin.

Idealnie nadaje się również do badań nad historią Księżyca.

Moduły bazy będą zbudowane z polietylenu, aby chronić astronautów.

Aby zaoszczędzić miejsce, te polietylenowe panele dotrą złożone w origami do czapy rakiety.

Wodę będzie można uzyskać poprzez lód w kraterze Shackleton.
Ścieki będą również poddawane recyklingowi.
Potrzebny będzie również zapas wody z Ziemi.

Początkowo pokarm będzie pochodził z Ziemi.
Następnie, dzięki szklarni, będziemy uprawiać owoce i warzywa, które nie wymagają dużej ilości wody. Spirulina produkowana przez zagłębie również da pożywienie.
System rolet zaciemniających będzie się otwierał i zamykał, aby zapewnić roślinom odpowiednie nasłonecznienie.

W pobliżu krateru Shackleton cały czas świeci słońce.
Możemy odzyskać energię dzięki sterowanym panelom słonecznym, które będą podążać za ścieżką słońca.
System akumulatorów będzie magazynował energię, aby oddać ją w razie awarii lub zaćmienia.

W naszym zespole będzie 4 astronautów.
Różne rozwiązania będą testowane w celu zapewnienia powietrza.
Konieczne będzie zastosowanie elektrolizy.
Będziemy mogli oddychać dzięki algom w basenie. Na jednego astronautę potrzeba 8 m2 alg, więc niecka będzie musiała mierzyć 32 m² (8 m² x 4 astronautów = 32 m²).
W szklarni na jednego astronautę przypadnie 13 m² roślin, więc szklarnia będzie musiała wyhodować 52 m² roślin.
W razie problemu jeden system zastąpi drugi.

Potrzeba 20 cm polietylenu, aby ochronić siedliska przed światłem słonecznym i promieniowaniem z kosmosu, a także meteorytami.
Roślinny basen będzie chronił astronautów w przypadku burz słonecznych.