Nasz projekt to obóz księżycowy, który mógłby zostać zbudowany w ciągu kilku najbliższych lat. Jest to stacja księżycowa, w której 2 osoby mogłyby żyć przyjemnie. Jest zbudowana z uwzględnieniem transportu, kosztów i niebezpieczeństw związanych z przestrzenią kosmiczną. Staraliśmy się uczynić go jak najbardziej realnym, więc musieliśmy upewnić się, że skalowanie, zużycie energii i użyte materiały są właściwe. Nasz Moon Camp jest prawie niezależny i to jest najważniejsze, ponieważ pieniądze nie są nieograniczone i nawet jedna mała dostawa może kosztować fortunę. Plik .obj nie jest kompletny z powodu pewnych dziwnych problemów z eksportem, brakuje w nim kompostownika i jednej z drabin, więc jeśli chcecie je zobaczyć, musicie zajrzeć do linku.

Blisko biegunów księżycowych

Wybraliśmy miejsce, które nazywa się krater Peary. Podoba nam się ono, ponieważ prawie przez cały rok jest tam słońce. Są tam również kratery, w których astronauci mogliby znaleźć lód wodny. Lód = woda = tlen i wodór, to znaczy, że gdybyśmy znaleźli dużo lodu, moglibyśmy zrobić paliwo rakietowe. I jak już mówiłem woda może być rozdzielona na wodór i tlen, więc moglibyśmy dostarczać tlen dla astronautów z wody i nie polegać tak bardzo na innych źródłach. Albo najbardziej oczywistą rzeczą jaką można zrobić z wodą jest jej filtrowanie, a następnie picie.

Mieszkańcy obozu na Księżycu nieustannie chodziliby po powierzchni szukając zasobów. Skupiliby się na znalezieniu wody. Następnie przetransportują ją do obozu i pozwolą jej się roztopić, po czym wrzucą ją do zbiornika z wodą. Zbiornik ma wbudowane filtry, więc nic niebezpiecznego nie może się stać. Z pomocą wody przesłanej z Ziemi astronauci będą mieli wystarczająco dużo wody, aby żyć szczęśliwie i zdrowo.

Jedzenie będzie kombinacją mięsa z ziemi i warzyw z księżyca. Czasami będą też mieli jakieś posiłki wegetariańskie, aby oszczędzać zasoby. Na farmie zostanie zasadzona mała różnorodność roślin, która będzie obejmować wcześniej wspomnianą sałatę, ziemniaki, soję, z innymi jak papryka. Będą one mogły być sadzone na bioodpadach, które wytworzyła załoga księżyca (będziemy więc mieli tam kompostownik) w połączeniu z księżycową glebą. Ale należy pamiętać, że nie mogą jeść wiecznie tego samego jedzenia, więc może jakieś dostawy nasion będą przychodziły z Ziemi co około miesiąc.

Jednym z głównych powodów, dla których wybraliśmy krater Peary, było słońce. Promienie słoneczne będą produkować energię poprzez panele słoneczne. Panele słoneczne mogłyby być bardzo eleganckim rozwiązaniem problemu, ale nie produkują wystarczająco dużo energii na wszystko, co chcemy, więc zdecydowaliśmy, że użyjemy 2 reaktorów jądrowych do zasilania naszych pieców i centrum komunikacyjnego. Na Ziemi byłoby to bardzo niebezpieczne, ale na Księżycu musieliśmy już chronić obóz przed promieniowaniem, więc nie będzie to aż tak duży problem.

Możemy zrobić powietrze z wody lub możemy użyć zapasów z Ziemi, ale możemy też zrobić tlen z gleby księżycowej. Gleba księżycowa ma duży procent O2 w sobie, więc jeśli moglibyśmy ją podgrzać do pewnej temperatury, otrzymalibyśmy tlen. Robimy to za pomocą maszyny Erica Cardiffa - duża soczewka skierowana na glebę i podgrzewanie jej -> otrzymywanie tlenu. Tak więc dostarczalibyśmy tylko azot (z niewielką ilością innych gazów) i wytwarzali tlen na Księżycu. Następnie połączyć je i mieć powietrze nadające się do oddychania.

Do większości budowy użyjemy księżycowego betonu i stali. Księżycowy beton wykonamy z księżycowej ziemi. Proces będzie wyglądał mniej więcej tak: wydobędziemy trochę ziemi -> wrzucimy pewną jej ilość do pieca i pozwolimy jej się stopić, a następnie włożymy ją do mieszadła -> wymieszamy z suchą ziemią. Oczywiście będziemy używać różnych materiałów, które zależą od specjalizacji każdego miejsca lub możemy również użyć produktów maszyny EC ("cegieł" z księżycowej ziemi) do fundamentów budynków.

Głównym problemem jest promieniowanie, zwłaszcza SEP - słoneczne cząstki energetyczne. Najlepszym sposobem ochrony przed nimi jest umieszczenie jak największej masy pomiędzy nami a powierzchnią. To dlatego zbudowaliśmy nasze osiedle, laboratorium i tunele pod ziemią - jest to ochrona przed promieniowaniem i innymi rzeczami, takimi jak mniejsze obiekty uszkadzające powierzchnię Księżyca. Dzięki dzisiejszej technologii możemy się przygotować, przewidując kiedy nadejdą wybuchy Słońca i schować się pod ziemią.

Najpierw budzę się potem jem śniadanie i idę na trening potem idę do laboratorium. Tam sprawdzam wyniki wczorajszego eksperymentu i zapisuję je. Po tym wszystkim idę do centrum komunikacyjnego. Wysyłam raport o naszej sytuacji i dają mi instrukcje na ten dzień. Dzisiaj muszę zrobić trochę księżycowego betonu, ponieważ ściana na zewnątrz naszego Moon Camp musi być szersza niż teraz. Najpierw więc wydobywam trochę księżycowej ziemi, wkładam ją do pieców i pozwalam się jej stopić. Podczas gdy piece się nagrzewają, zamierzam włożyć trochę więcej ziemi do mieszadła, a następnie, gdy piece są gotowe, wkładam tam również roztopioną ziemię. następnie czekam. Godzinę później kończę ulepszanie ściany. Potem idę do magazynu po mięso i zbieram trochę sałaty, a następnie robię obiad. Kiedy skończę jeść, idę popracować w laboratorium. Potem zajmuję się rolnictwem i wrzucam część bioodpadów do kompostownika, a to co zrobiłem zapisuję w raporcie. Sprawdzam systemy i robię obiad. Potem myję się, myję zęby i odpoczywam. Często czytam lub oglądam telewizję i piszę swój własny dziennik.