Nasz obóz księżycowy został zaprojektowany jako posterunek naukowy, przygotowany do wspierania małej załogi astronautów przez kilka cykli księżycowych, ale zdolny do rozbudowy w razie potrzeby. Zbudowany na kraterze Shackleton jest w idealnym miejscu na schronienie, wodę, glebę i moc. Baza jest podzielona na różne pomieszczenia o różnych funkcjach, takich jak leczenie zasobów, rutyna medyczna i fitness, propozycje badań naukowych i wspólne obszary. Będzie chroniona przez wzgórze gruntowe, przed niebezpiecznym promieniowaniem i burzami.

Biegun południowy jest idealnym miejscem do budowy bazy kosmicznej na Księżycu, ponieważ można tam przechowywać wodę, ponieważ w tym miejscu światło słoneczne dociera do powierzchni bocznie, zachowując wodę w cieniu kraterów, a także ponieważ wzniesienia na poziomie powierzchni Księżyca przechwytują światło słoneczne przez około 200 dni w roku.

Mogą one pozwolić na wykorzystanie nie tylko wody, ale także tlenu do życia i wodoru do napędu rakiet, poprzez separację molekularną. w stosunku do Ziemi, aby nie wydawać całego paliwa w napędzie wydechu planetarnego.

Idealne miejsca na biegunie południowym: Krater Shackletona (współrzędne: 89,9ºS 0,0ºE). W dorzeczu bieguna południowego-Aitken Księżyca wykryto na podstawie analizy misji Gravitational Recovery i Interior Laboratory oraz przez, znajduje się jedna lub więcej asteroid, zakopanych pod ziemią, które utworzyły krater o długości 1200 km.

Modułowa struktura z trójkątnych, nadmuchiwanych komórek ściennych połączonych z wewnętrznym systemem podtrzymywania życia, opartym na mikrobiologicznym środowisku wodnym, oraz ustawieniu krateru w stosunku do słońca.Zaprojektowana jest tak, aby utrzymać ciśnienie gruntu i utrzymać ciepło wewnątrz, tak jak to musi być pod ziemią.

Naukowcy twierdzą, że księżycowy regolit może być wykorzystany jako materiał budowlany lub surowiec do druku 3D. Niemiecka agencja kosmiczna prowadzi badania z symulatorem materiału z regolitu do budowy cegieł.

Za pomocą drukarek 3D agencja zbudowała cegły w postaci bloków, które wyeliminowałyby konieczność stosowania niektórych materiałów krystalizujących, a także stworzyłyby ochronną skorupę, jak igloo. Cegły te mają odporność termiczną i wagową.

Byłoby to możliwe dzięki wysłaniu na Księżyc koparek, urządzeń górniczych oraz drukarek 3D do budowy konstrukcji.

Aby zagwarantować odporność konstrukcji i wydać jak najmniejszą ilość tlenku magnezu, wykonuje się skorupę ze struktury pełnej komórek, takich jak pianka lub grzebień, które uzyskano jako przypominające kości ptaków.

W przypadku promieniowania, będzie ono fizycznie zablokowane, dzięki grubej warstwie cegieł ryolitowych i różnych materiałów blokujących promieniowanie, takich jak aluminium, zaawansowane tworzywa sztuczne, czy ciekły wodór. Weźmy też pod uwagę, że baza będzie znajdowała się pod ziemią, co oznacza, że w jej wnętrzu będzie jeszcze mniej promieniowania. W ten sposób nie tylko astronauci są chronieni przed promieniowaniem, ale także przed wszelkimi uderzeniami, które istnieją na zewnątrz, a także przed próżnią, która istnieje w przestrzeni kosmicznej, ponieważ będą znajdować się w zamkniętym systemie z dobrym tlenem. Również nie niszcząc sprzętu, który osłania astronautów. Ponieważ sam regolit zawiera w swoim składzie tlen, wytwarza on parę wodną, przy czym para ta może być rozdzielona w celu wytworzenia, indywidualnie, wodoru i tlenu. W ten sposób będzie można oddychać tlenem, bez problemów z jego wyczerpaniem.

Fakt, że księżycowa baza znajduje się pod ziemią, pomoże również w utrzymaniu wyższej temperatury, co będzie konieczne, gdyż noce w klasie są dość zimne.

Pomysł zakłada zlokalizowanie bazy na biegunie południowym, woda będzie wydobywana z dna krateru, za pomocą dwóch specjalistycznych robotów NASA - RASSORów. Koparki, sterowane przez astronautów, miałyby zbierać stały materiał zawierający kryształy wody.
Następnie byłby on transportowany do bazy i poddawany obróbce, aby mógł być wykorzystany do spożycia przez ludzi, oraz innych czynności.
Nie będą też marnowane żadne możliwe źródła wody, a więc mocz załogi, oddech i inne odpady z działalności będą oczyszczane w celu ponownego wykorzystania obecnej wody.

Nasza baza księżycowa będzie miała samowystarczalną szklarnię, w której będzie można uprawiać zdrową żywność bez konieczności używania gleby, co nazywa się uprawą hydroponiczną. Szklarnia zawiera chłodzone wodą lampy sodowe i długie koperty, które są wypełnione nasionami. Będzie również używany System Produkcji Warzyw, znany jako Veggie, Celem Veggie jest wspomaganie wzrostu roślin w mikrograwitacji, jednocześnie dodając świeże jedzenie do diety astronautów.
Veggie może uprawiać różne rośliny, w tym sałatę, pomidory, paprykę, fasolę i żywność bogatą w antyoksydanty.
Aby dieta była bardziej zbilansowana, baza posiada również laboratorium do hodowli mięsa in vitro, które pozwala astronautom jeść mięso w kosmosie.

Poza bazą księżycową znajdzie się farma słoneczna, zdolna do wyprodukowania całej potrzebnej załodze energii.
Niektóre miejsca na Księżycu, zawsze otrzymują światło, ale nawet z tym, plan awaryjny jest zawsze pożądany. W tym celu mamy baterie litowo-jonowe, które mogą przechowywać energię słoneczną, gdy panele nie działają i są znane z tego, że działają bardzo długo i ładują się setki razy przed degradacją, pomagając w zasilaniu każdego miejsca, które musi stale działać, aby zapewnić przetrwanie załogi.

Początkowo powietrze będzie sprowadzane z Ziemi, ale z czasem tlen, azot i woda będą wydobywane z księżycowego brudu i poddawane obróbce i uszlachetnianiu w celu spożycia. Możliwe jest również wykonanie elektrolizy wody w celu wytworzenia tlenu i wodoru, które mogą być wykorzystane jako paliwo rakietowe.
Farma hydroponiczna może również pomóc w produkcji powietrza. Niektóre algi, jak Spirulina, mogą produkować tlen i jednocześnie być wykorzystywane do spożycia przez ludzi, potrzebujemy tylko 8 m2 na osobę, aby móc podtrzymać tam życie.

Głównym celem naszego obozu księżycowego byłyby badania naukowe, takie jak studiowanie gruntów księżycowych i próbek uzyskanych z wypraw na inne planety i komety lub obserwowanie przestrzeni kosmicznej za pomocą teleskopu. Możliwe będzie również badanie wskaźników zmian klimatu, co pozwoli nam analizować zdrowie ekosystemu Ziemi i zmniejszyć głód na świecie, ponieważ zdjęcia satelitarne mogą zidentyfikować plony poprzez powiększony widok każdego piksela, co pozwoli rolnikom zrozumieć, kiedy należy podlewać, nawozić i zbierać plony. Można go również wykorzystać jako stację uzupełniania paliwa dla rakiet napędzanych wodorem.

W miarę rozwoju może być wykorzystywany jako punkt handlowy między Ziemią a kopalniami na kometach, sprowadzając na Ziemię materiały trudno dostępne.

Nawet na Księżycu, astronauci są zależni od 24-godzinnego dnia, więc na naszym obozie księżycowym, załoga obudzi się z alarmem, ponieważ na Księżycu jest zawsze jasno, o 7 rano po ośmiu godzinach snu, zjeść śniadanie, a następnie na spotkaniu w celu zaplanowania harmonogramu dnia i kontroli zdrowia do 8h30. Działania zaczynają się o 8h30 z badań naukowych do 12h30, a następnie idzie lunch do 14 pm. Wszystkie obiekty wymagają konserwacji, więc od 14 pm do 18 pm, załoga będzie upewnić się, że każdy sprzęt działa dobrze, wewnątrz i na zewnątrz bazy. Aby mięśnie dobrze pracowały, każdego dnia załoga będzie musiała ćwiczyć przez dwie godziny, więc do godziny 20 każdy astronauta będzie ćwiczył i robił higienę osobistą. Od 20.00 do 21.30 jest kolacja, a od 21.30 do 23.00 komunikacja społeczna z rodziną i przyjaciółmi. Podczas weekendu należy wykonywać tylko czynności związane z utrzymaniem porządku, sprzątaniem, komunikacją i ćwiczeniami, wolny czas można wypełnić hobby.