Nasz obóz księżycowy uważa, że jeśli astronauci przez długi czas będą żyli w środowisku o niskiej grawitacji, będzie to miało duży wpływ na ich organizm i trudno będzie im się przystosować do środowiska grawitacyjnego na Ziemi.

Dlatego nasz obóz księżycowy przedstawia pomysł na rozwiązanie tego problemu. Założyliśmy duże urządzenie grawitacyjne na Księżycu. Tworzy siłę odśrodkową poprzez obrót i symuluje grawitację przez siłę odśrodkową, co może pomóc im żyć w środowisku podobnym do ziemskiej grawitacji przez długi czas, aby uniknąć wpływu na ich ciało spowodowane przez środowisko niskiej grawitacji Księżyca.

Jednocześnie, ze względu na niską grawitację Księżyca i cienką atmosferę, opór obrotu obozu będzie znacznie mniejszy niż Ziemi, a zużycie energii stosunkowo mniejsze.

Jeśli uda nam się znaleźć odpowiednią rurę z lawą, to zdecydujemy się na budowę w tym miejscu, ale jeśli nie, to możemy też zbudować ją pod księżycowym podłożem.

Dlaczego dwa poziomy? Po pierwsze, dwa poziomy księżyca są wystawione na działanie światła słonecznego przez większość czasu, a na powierzchni księżyca nie ma atmosfery, więc energia słoneczna może być doprowadzona do pełnej gry. Rury lawowe mogą pomóc nam zmniejszyć zagrożenia związane z promieniowaniem kosmicznym, ekstremalną temperaturą i różnicą temperatur oraz meteorytami kosmicznymi, znacznie zmniejszając trudność budowy bazy i wymagania dotyczące materiałów budowlanych.

Budowa obozu jest podzielona na cztery etapy. Oprócz obrotowego korpusu głównego, użyjemy technologii druku 3D, aby bezpośrednio wykorzystać glebę księżycową jako surowce do budowy, aby zaoszczędzić koszty materiałowe i koszty transportu.

W pierwszym etapie wyślemy na Księżyc roboty odpowiedzialne za wstępną budowę. Zajmą się one środowiskiem budowlanym księżyca, wydobędą odpowiednio dużą przestrzeń podziemną oraz zbudują bazę obozu, w której umieścimy jego główną część.

W drugim etapie główna część będzie transportowana na Księżyc po kolei w celu połączenia i splatania. Główna część obozu księżycowego polega na zmontowaniu modułów na Ziemi i przetransportowaniu ich na Księżyc po kolei w celu splatania, ponieważ zbudowany przez nas obóz księżycowy można podzielić na cztery małe moduły, każdy moduł ma względną niezależność i zapewnić, że po uszkodzeniu jednego z nich, pozostałe nie ucierpią zbyt szybko.

W trzecim etapie, po zbudowaniu głównej części, zbudujemy powierzchnię księżycową. Bezpośrednio wykorzystamy glebę księżycową do budowy garażu i radaru na powierzchni księżycowej, aby wyprodukować powietrze, wodę i żywność. Jednocześnie na tym etapie połączymy wszystkie części obozu księżycowego, to znaczy połączymy podziemia i ziemię, aby astronauci mogli swobodnie przemieszczać się przez wszystkie części obozu.

Czwarty etap, który został oficjalnie zakończony, teraz musimy rozpocząć działanie wszystkich części obozu. Główny korpus napędza zewnętrzny pierścień do obrotu, aby stworzyć siłę odśrodkową, aby symulować grawitację. Wreszcie, kosz na zewnętrznym pierścieniu dostosuje swoje nachylenie ze względu na siłę odśrodkową.

Stworzymy całkowicie zamknięty ziemski ekologiczny system symulacji, aby astronauci mogli żyć na Księżycu przez długi czas. W tym samym czasie zbudowaliśmy również magazyn produkcyjny, aby zrealizować samowystarczalne życie na Księżycu.

Każda część naszego obozu jest ściśle połączona, w tym podziemna i nadziemna. One również są połączone. Ponieważ wykopiemy tunel pod powierzchnią Księżyca, aby połączyć go z powierzchnią i pod ziemią, tak aby można było dotrzeć do każdego miejsca w obozie bez zakładania skafandra kosmicznego. Ale są też od siebie niezależne. Jeśli jedno miejsce zostanie uszkodzone, inne miejsca nie ucierpią zbyt szybko.

Wreszcie położenie naszego obozu zapewnia w pewnym stopniu bezpieczeństwo astronautów. Ponieważ na Księżycu nie ma atmosfery, promieniowanie kosmiczne i meteoryty stały się wielkim zagrożeniem, a podziemne i lawowe rurociągi stały się naturalnymi portami schronienia. Może to w pewnym stopniu pomóc ludziom oprzeć się ich krzywdzie. Ponadto ich temperatura jest również stosunkowo odpowiednia, a różnica temperatur między dniem a nocą jest stosunkowo niewielka.

Po przybyciu na Księżyc astronauci będą nieść trochę wody, która będzie ich ważnym obiegiem materiałów o wodzie na początku tego okresu. Będą utrzymywać tylko swoje podstawowe życie. Później będą wydobywać wodę lodową w obszarze cienia Księżyca dla późniejszego życia.

Podczas pierwszego lądowania na Księżycu astronauci przywiozą też z Ziemi trochę mikroorganizmów, które pomogą im przekształcić księżycową glebę. Dzięki wodzie, sztucznemu światłu słonecznemu i odpowiedniej temperaturze, na Księżycu mogą rosnąć rośliny.

Obrót naszego obozu wymaga wydobycia helu-3 na Księżycu, wykorzystania jego energii jądrowej do wytworzenia energii elektrycznej, wytworzenia pola magnetycznego poprzez produkcję energii elektrycznej i obrócenia głównego korpusu księżycowego obozu. W zasadzie jest to podobne do wentylatora na Ziemi. Ale w życiu, wciąż używamy energii słonecznej.

Powody są następujące: 1. Użycie helu-3 nie jest dojrzałe, co również wskazuje, że nasz obóz nie będzie się obracał w pierwszym okresie czasu. Wszakże energia, która powoduje jego rotację, nie może być dobrze kontrolowana.
2. Technologia wykorzystania energii słonecznej jest bardzo dojrzała. Jednocześnie Księżyc jest również doskonałym miejscem do wykorzystania energii słonecznej.

Z powyższych powodów zamierzamy wykorzystać energię jądrową helu-3 i energię słoneczną, które będą się wzajemnie uzupełniać.

Hydroliza energii elektrycznej i eksploatacja tlenu i innych substancji w powietrzu w glebie księżycowej powinna również realizować odzysk i obieg tlenu.

Księżyc jest bramą do Układu Słonecznego i pierwszym punktem startowym dla istot ludzkich, aby wejść we wszechświat. Tak ważnym stanowiskiem trzeba się opiekować przez długi czas i mieć dobre rozeznanie w bazie. To wymaga, aby ktoś pozostał na Księżycu przez długi czas. A długotrwałe oczekiwanie na Księżycu z pewnością przyniesie nieodwracalne szkody dla organizmu. Dlatego, aby umożliwić astronautom przezwyciężenie wpływu lekkiej grawitacji i żyć na Księżycu przez długi czas, przedstawiamy ten pomysł.

Jednocześnie Księżyc jest bogaty w czystą energię helu-3, który można sprzedać z zyskiem, a projekt turystyki księżycowej może być realizowany w późniejszym etapie. Chociaż nasza uwaga jest nadal skupiona na badaniach naukowych.

Środowisko Księżyca jest bardzo niebezpieczne, dlatego ktoś musi cały czas czuwać, aby w momencie wystąpienia zagrożenia można było szybko podjąć działania mające na celu zminimalizowanie strat.

Dlatego nasz system czasu obozowego przyjmuje system zmianowy. Obecnie całkowita liczba osób w obozie wynosi 12, z sześcioma osobami jako grupą, więc ich czasy pracy i odpoczynku są złe. Ponieważ czas trwania dnia i nocy na księżycu różni się od czasu na ziemi, będziemy ponownie dostosowywać czas pracy i odpoczynku księżyca. Ich czas pracy i odpoczynku będzie podobny do tego na ziemi, ale będzie realizowany w dwóch grupach.

Najpierw czuwali przez 15 lub 16 godzin, a spali przez 8 lub 9 godzin. Potem przyszedł ich plan dnia:

Pierwsza godzina po przebudzeniu to etap przygotowania ich do pracy, czyli do codziennego wstawania i wykonywania codziennych czynności, takich jak mycie, jedzenie itp.

W drugiej godzinie przekażą zadanie innej grupie oraz zaplanują i ułożą zadanie dnia.

W trzeciej - czwartej godzinie będą ćwiczyć.

W piątej - szóstej godzinie, w południe będą miały drugi odpoczynek.

Pierwsze 7 do 12 godzin, to ich czas pracy, robienia eksperymentów lub eksploracji na zewnątrz.

Trzynasta godzina to czas ich meldunku do ziemskiej centrali.

Godzina 14. to czas przekazania ich innej grupie.

Godziny 15-16 to ich czas wolny. Mogą odpocząć lub zdecydować się na rozmowę z rodziną z dala od Ziemi.

Godziny od 17 do 24 to czas ich snu.

W tym czasie druga grupa rozpoczęła już swoje całodzienne zadanie. Będą mieli dwie pokrywające się godziny trzeźwości, głównie odpowiedzialni za przekazanie dwóch zadań, mogą też wzmocnić współpracę i komunikację.