Nasz projekt rozpoczyna się od międzynarodowego traktatu podobnego do traktatu ultranowoczesnego ONZ, który dotyczy poszanowania i ochrony przestrzeni księżycowej, a dokładniej zachowania przestrzeni historycznych, takich jak: obszary lądowania misji lub strefy kolizji misji. 

Proces budowy głównej kopuły będzie podobny do modułu BEAM, który jest używany na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Nazwaliśmy ten moduł GORGON. Gdy moduł będzie już gotowy, przyleci kolejna misja, która przetransportuje roboty, które położą księżycową (zwykłą) warstwę 20 cm księżycowego piasku, który zrobi wiele, aby uniknąć dużej części promieniowania słonecznego. Moduł ten zostanie rozszerzony o 2 kolejne pomieszczenia: moduł naukowo-badawczy i moduł rolniczy.

Ponadto nasz obóz księżycowy będzie miał 20 paneli słonecznych, które można rozszerzyć za pomocą reaktora jądrowego. I na koniec zdjęcie platformy do lądowania. 

Krater Shackleton

Proponowana przez nas lokalizacja to obszar księżycowego bieguna południowego, a dokładniej okolice krateru Shackleton, ponieważ jest to miejsce o dużym potencjale naukowym. Krater ten jest jednym z najgłębszych w Układzie Słonecznym, a gdy dociera do dna, światło słoneczne powoduje, że elementy ujawniają tajemnice Układu Słonecznego. Ponadto znajdują się tam elementy przydatne do życia, takie jak woda, którą można wykorzystać do produkcji paliwa rakietowego, tlenu do oddychania, a nawet wody pitnej.

Wokół krateru znajdują się obszary, w których świeci słońce, co ułatwia korzystanie z paneli słonecznych.

Wymyślamy łazik o nazwie L.E.R, którego zadaniem jest wyszukiwanie i transportowanie księżycowych zasobów znajdujących się w górnych warstwach powierzchni (H20 i inne). Woda ta będzie filtrowana w celu ochrony zdrowia astronautów.

W zaawansowanym stanie nasz obóz księżycowy będzie miał moduł rolniczy o nazwie Meter i (na cześć bogini rolnictwa Demeter), który zapewni samowystarczalność żywnościową bazy, dopóki nie będziemy mieli modułu, astronauci będą musieli zaopatrywać się w żywność dostarczaną im z Ziemi, podobnie jak w przypadku ISS.

Jak powiedzieliśmy wcześniej, nasz obóz księżycowy będzie zasilany przez 20 paneli słonecznych, użyliśmy tej metody, ponieważ wokół krateru Shackleton słońce rzadko zachodzi, ponadto obóz będzie miał baterie na wypadek awarii. W zaawansowanych stanach bazowych będzie posiadał reaktory jądrowe, aby zaspokoić całe zapotrzebowanie.

Po powrocie łaziki dostarczą cały materiał do zakładu przetwórczego, który przekształci H20 w O2 i H. O2 zostanie przetransportowany do modułów mieszkalnych, a następnie zostanie zmieszany z innymi pierwiastkami, aby stworzyć bezpieczną i oddychającą atmosferę. Ten krok jest ważny, aby zapobiec nieszczęściom, takim jak te, które miały miejsce w przypadku Apollo 1

Najpierw, przed przybyciem człowieka na Księżyc, wyląduje moduł o nazwie GORGON, który będzie podobny do modułu BEAM już używanego na ISS. Gdy moduł ten zostanie napompowany, wygeneruje przestrzeń mieszkalną i ciśnieniową odpowiednią do przybycia ludzi, Po wykonaniu całej tej procedury, niektóre szaty wbudowane w nogi modułu pokryją kopułę warstwą 2 cm piasku, która pozwoli uniknąć promieniowania słonecznego. Cała ta procedura zostanie powtórzona we wszystkich modułach mieszkalnych.

Wszystkie moduły mieszkalne zostaną pokryte 20-centymetrową warstwą regolitu, która będzie chronić przed promieniowaniem słonecznym. Ponadto astronauci będą nosić specjalne skafandry, które będą miały 2-milimetrową warstwę ołowiu w obszarach ciała wrażliwych na promieniowanie, takich jak klatka piersiowa, głowa i układ rozrodczy. Astronauci zawsze będą mieli połączenie z bazą obozową, a jeśli będą musieli udać się dalej Jeśli astronauci będą musieli udać się na wyprawę dalej niż 1 km od bazy, będą musieli zabrać łazik i będzie im towarzyszył inny astronauta.

Gdy załoga bazy przekroczy 8 mieszkańców, zostaną utworzone 2 grupy, które podzielą godziny snu na 12-godzinne zmiany. Po przebudzeniu astronauci będą musieli się ubrać i zjeść niezbędne porcje jedzenia, po czym astronauci będą musieli udać się do swoich zadań, między innymi badań, naprawy maszyn i eksploracji.Co 3 godziny astronauci będą musieli wrócić do bazy i ćwiczyć, aby utrzymać masę mięśniową 1 godzinę później astronauci będą mieli 30 minut na odpoczynek, a następnie wrócą do swoich zadań (wszystkie te zasady mogą zostać naruszone w nagłych wypadkach. Lub na polecenie kontroli misji).