Planujemy zbudować połączony obóz naziemny i podziemny, wykorzystując Księżyc jako trampolinę do dalszej eksploracji reszty Układu Słonecznego. Część naziemna to głównie płaski, kulisty budynek, aby uodpornić go na uderzenia meteorytów i lepiej chronić astronautów, dlatego jego ściany mają w sumie trzy warstwy architektoniczne. Jego najbardziej wewnętrzna warstwa jest odlana z twardego stopu tytanu; w środkowej warstwie zastosowano materiał aerożelowy; a w najbardziej zewnętrznej warstwie wykorzystano "beton księżycowy" powstały z połączenia wysoce plastycznej gleby księżycowej z ludzkim moczem, który następnie pokryto ziemią księżycową. Planujemy zbudować dwa piętra, aby dać astronautom szeroki zakres warunków zakwaterowania, które obejmują głównie: kosmiczny rolniczy obszar eksperymentalny, obszar mieszkalny, obszar badań naukowych, obszar magazynowy.

W warstwie mikromagnetycznej na dalekiej stronie Księżyca; Daleka strona Księżyca jest nie tylko bogata w zasoby, otwarty teren, odpowiedni do obserwacji astronomicznych, ale także ma specjalną strefę. Księżyc nie ma takiej samej atmosfery i pola magnetycznego jak Ziemia, więc cząstki wiatru słonecznego mogą bezpośrednio bombardować powierzchnię księżycową, cząstki te spowodują uszkodzenie sztucznego sprzętu, sprawią, że ogniwa słoneczne ulegną degradacji, a co ważniejsze, spowodują zagrożenie dla zdrowia astronautów pracujących na Księżycu przez długi czas, ale na szczęście istnieje specjalne pole magnetyczne na dalekiej stronie Księżyca, które może osłonić więcej niż 50% wiatru słonecznego, to jest warstwa elektromagnetyczna.

Budowanie obozów na Księżycu wymaga jak najlżejszej konstrukcji i szerokiego zakresu źródeł materiałów. Tak więc materiałem wykorzystywanym jest pył księżycowy, czyli inaczej mówiąc ziemia księżycowa. Wielką zaletą tego materiału jest to, że widać go wszędzie, a powierzchnia Księżyca jest pokryta tym materiałem, a grubość pokrycia waha się od 20 centymetrów do kilku metrów. Tutaj musimy użyć drukarek 3D, a do tego użyjemy małych łazików z małą łopatą pod spodem, która przetransportuje księżycową glebę do miejsca, gdzie trzeba ją zbudować, a następnie ułoży tam cienką warstwę gleby, a potem inne maszyny zestalą ją, warstwa po warstwie, aż po kilku miesiącach cała baza zostanie zbudowana.

Strona wybrała materiał aerożelowy do wykorzystania we wnętrzu środkowej warstwy budynku, który jest trwały i wytrzymuje temperatury do 1400 stopni Celsjusza z dobrą izolacyjnością cieplną, wystarczającą do izolacji tych temperatur. Dodatkowo posiada kopułę na szczycie, a jej ogromny ciężar może nas chronić. Obserwacja temperatury, prędkości lodowca, pokrycia powierzchni, geometrii przez satelity może pełnić funkcję przewidywania położenia meteorytów z dokładnością 80%.

Gleba księżycowa zawiera tlenki krzemu i metali, około średniej masy 43% tlenu, z których wybiera się minerały żelaza zawierające tlen, a następnie utlenione minerały żelaza redukuje się wodorem sprowadzonym z Ziemi i można przygotować słodką wodę.

W zamkniętych ekosystemach rośliny mogą poddawać recyklingowi odpady organiczne i przekształcać dwutlenek węgla w nadający się do oddychania tlen. Dzięki powietrzu i wodzie, na Księżycu powstała księżycowa baza rolnicza i akwakultury, a źródło żywności dla ludzi na Księżycu jest w pełni zagwarantowane. Możliwe jest również uprawianie roślin w wodzie, przy użyciu białego i czerwonego światła LED, poprzez dostosowanie światła do zmiany składu mineralnego i witaminowego rośliny.

Gleba księżycowa zawiera dużą liczbę "helu 3", "hel 3" jest idealną czystą energią, księżyc ma co najmniej 1 milion ton helu 3, wystarczająco dużo dla całej ziemi, aby użyć przez dziesięć tysięcy lat, podczas gdy wiatr słoneczny wciąż wysyła hel-3, rezerwy są nieobciążone, hel 3 jest bardzo wydajnym paliwem do wytwarzania energii z fuzji jądrowej, można go nazwać "super energią". W ciągu dnia księżyc jest niezwykle słoneczny, a panele słoneczne są ładowane, aby zapewnić zasilanie bazy.

Próbki regolitu zwrócone z misji księżycowej mają niezwykle bogate zasoby tlenu, a około 40%-45% masy regolitu stanowi tlen. W specjalnie zaprojektowanej komorze natleniony materiał zanurza się w stopionej soli, podgrzewa do 950°C, a następnie przepuszcza się przez niego prąd elektryczny, co wywołuje ekstrakcję i migrację tlenu, który jednocześnie gromadzi się przy elektrodach, pozostawiając mieszaninę proszków metali. Jednocześnie butle z tlenem pod ciśnieniem zapewniają zapasowe źródło tlenu dla kabiny, które są umieszczone na bazie księżycowej dla okazjonalnych potrzeb.

Średnio Księżyc znajduje się około 384 000 kilometrów od Ziemi. Dlatego też, gdy astronauci z powodzeniem ustanowili bazę na Księżycu, więc można bazować na Księżycu jako odskocznia do dalszego badania reszty Układu Słonecznego, sprawić, że człowiek będzie patrzył na bardziej odległe obiekty, baza na Księżycu może stać się najbliższą Ziemi bazą kosmiczną, wygodną dla astronautów innych, bardziej odległych misji kosmicznych. W tym samym czasie człowiek może wykorzystać środowisko kosmiczne do badania pochodzenia i ewolucji księżyca i ziemi. Eksperymenty i rozwój w zakresie mikrobiologicznej inżynierii genetycznej, systemu podtrzymywania życia w środowisku zamkniętym i sztucznej biosfery na dużą skalę; Rozwój i wykorzystanie zasobów księżycowych, zakładanie przedsiębiorstw księżycowych, rozwój przemysłu kosmicznego: zapewnienie ludziom turystyki kosmicznej i innych działań komercyjnych.

Dzień astronautów podzielony jest na trzy okresy: od 6:00 do 16:00 dla pierwszej grupy astronautów, od 16:00 do 20:00 dla dwóch grup astronautów na przekazanie pracy oraz od 20:00 do 6:00 dla drugiej grupy astronautów.

Dzień astronautów rozpocznie się w pomieszczeniach mieszkalnych, które zapewnią wszystko, co potrzebne do codziennego życia, a oni sami zostaną podzieleni na dwie grupy, rozłożone w czasie na wykonanie misji, aby zapewnić stały nadzór nad księżycowym obozem.

Pierwsza grupa astronautów otworzyła swoje kosze do spania, umyła się i spożyła śniadanie, przygotowując się do dziennej misji.

Astronauci pilotowali łaziki księżycowe wokół całej bazy księżycowej, obsługiwali maszynę tlenową do sondowania gleby, wydobywali tlenki krzemu i metalu w glebie księżycowej i używali wodoru do przywracania utlenionych minerałów żelaza do produkcji świeżej wody, tworząc w ten sposób tlen na nowy dzień.

Następnie astronauci spożywają pyszny lunch w restauracji.

Po obiedzie astronauci przybyli do Strefy Kosmicznych Eksperymentów Rolniczych, aby obserwować istniejące rośliny, rejestrować ich stan wzrostu i rozpocząć badania nad uprawą nowych roślin odpowiednich dla środowiska księżycowego.

Pracowita praca się skończyła, astronauci mogą wykonywać wolne zajęcia, w trosce o zdrowie fizyczne astronautów, astronauci muszą codziennie udać się na teren treningu rehabilitacyjnego, aby ćwiczyć.

Po krótkiej przerwie astronauci weszli do obszaru badawczego, aby dalej rozwijać i badać Księżyc, wykorzystując bazę księżycową jako odskocznię do dalszych badań innych części Układu Słonecznego.

Następnie druga grupa astronautów obudziła się, po umyciu wszyscy astronauci udali się wspólnie do sali konferencyjnej, przeprowadzili przekazanie pracy i sporządzili protokoły ze spotkań, a pierwsza grupa astronautów weszła do kapsuły sypialnej.

Harmonogram pracy drugiej grupy astronautów jest podobny do harmonogramu pierwszej grupy, dodatkowo druga grupa astronautów sprawdza warunki pracy całej bazy księżycowej, aby zapewnić jej normalne funkcjonowanie.