Głównym celem naszego projektu było zbudowanie bezpiecznej i atrakcyjnej bazy księżycowej(lub księżycowej) w dobrym miejscu do dalszej eksploracji kosmosu. Moon camp byłaby miejscem hybrydowym. Raz, że mogłoby być wykorzystywane głównie do nauki i eksploracji Księżyca, a nawet do turystyki.

Chcieliśmy stworzyć jak najlepsze warunki do zamieszkania na nim ludzi z wykorzystaniem drukarek 3D (przywiezionych z Ziemi) i robotycznych ramion, które miałyby pracować na Księżycu zamiast ludzi.

Świetną rzeczą dla turystów byłyby: jasne, ciepłe i dobrze wyposażone pokoje, a nawet basen. Niezbędne rzeczy jak woda, jedzenie i tlen byłyby produkowane na farmie karaluchów i hydroponicznej uprawie roślin jadalnych.

Bazę nazwaliśmy imieniem Mikołaja Kopernika, wielkiego astronoma i specjalisty w wielu dziedzinach nauki. Naukowcy na Księżycu również muszą być specjalistami w wielu dziedzinach nauki, aby przetrwać w trudnych warunkach daleko od Ziemi. Obóz byłby miejscem wielu badań naukowych, ale także punktem przesiadkowym z widokiem na Ziemię do przyszłych dalekich podróży po Układzie Słonecznym, tym, który odkrył Mikołaj Kopernik.

Na lokalizację naszej bazy wybraliśmy krater Clavius, znajdujący się na południowej półkuli Księżyca. Jest to miejsce, w którym NASA Sofia potwierdziła istnienie cząsteczek wody. W podłożu Clavius znajduje się dość ciekawy teren po uderzeniach meteorytów.Najbardziej znanym z takich miejsc jest zakrzywiony łańcuch kraterów. Będąc tam, szukalibyśmy bryłek lodu w najbardziej zacienionych miejscach krateru, gdzie w przeszłości mogły spaść meteoryty.

Część bazy mogłaby być zbudowana przez roboty i maszyny, które dotarłyby na Księżyc przed ludźmi. W pierwszej kolejności dla maszyn budowane byłyby garaże. Garaże byłyby dla nich schronieniem w razie jakiejkolwiek awarii. Na tym etapie projektu zbudowano by również pierwsze panele słoneczne, które miałyby za zadanie magazynować niezbędną energię w akumulatorach. Łączność radiową z Ziemią zapewniłyby lądowniki. Roboty biorące udział w misji mogłyby się modyfikować w zależności od aktualnych potrzeb. Na przykład mogłyby zmienić swoje ramię z drukującego na kopiące. Roboty te, wspomagane przez ogromne drukarki, byłyby odpowiedzialne za stworzenie części mieszkalnej kompleksu. 

W kolejnych etapach prac powstałaby część techniczna obiektu - pomieszczenie do uprawy roślin czy miejsce do obróbki regolitu. Podczas budowy habitatu wykorzystalibyśmy niewielki krater, w którym osadzona byłaby centralna część podstawy. Znaczna część materiału wykorzystywanego przez drukarki byłaby regolitem. Dodatkowo maszyny przybywające na Księżyc gromadziłyby wymagane materiałów, takich jak lód i inne surowce, wokół bazy. Specjalna mieszanka regolitu i celulozy sprowadzona z naszej planety posłużyłaby do wydrukowania ścian przepuszczających światło słoneczne. Po wylądowaniu na srebrnym globie mężczyźni i kobiety doprowadziliby bazę do ostatecznego wyglądu, a na koniec przetransportowali zasoby przywiezione tam rakietą z Ziemi.

Życie ludzi na Księżycu powinno przebiegać według z góry ustalonego harmonogramu.

W konstrukcji każdego pomieszczenia zastosowaliśmy opcje warstwowe. Chroni to nie tylko przed uderzeniami meteorytów, ale także przed promieniowaniem. Dzięki temu, że między warstwami jest próżnia, nasza baza nie musi zużywać dodatkowej energii na ogrzewanie pomieszczeń. Raz nagrzane pomieszczenia nie ulegają wychłodzeniu. Wszelkie ubytki w ścianach zewnętrznych spowodowane uderzeniami meteorytów byłyby szybko naprawiane przez roboty i drukarki 3D. Ucieczkę powietrza z bazy uniemożliwiałyby szczelne włazy umieszczone pomiędzy poszczególnymi obiektami bazy, do których załoga miałaby dostęp. Dodatkowy komfort zapewniałaby inteligentna cyrkulacja wody, powietrza i ciepła. W dolnej części naszej bazy znajdują się zbiorniki wody i powietrza. Jest też akumulator, który stanowi dodatkowe źródło zasilania. Dodatkowo w każdym pomieszczeniu umieściliśmy schowek zawierający: apteczkę, AED, butle z tlenem, kombinezon kosmiczny oraz gaśnicę. W razie jakiegokolwiek niebezpieczeństwa w bazie znajdowałby się również zaawansowany system alarmowy. Mógłby on alarmować o różnych zagrożeniach, takich jak na przykład: deszcz meteorytów. Dodatkowo nasze anteny zapewniałyby łączność radiową ze wszystkimi robotami, załogami i inżynierami z Ziemi.

Duża część zapasów wody byłaby dostarczana z Ziemi. Reszta byłaby produkowana z lodu znajdującego się na powierzchni Księżyca. Lód byłby oczyszczany, zbierany i przechowywany w pojemnikach.

Duża część z nich byłaby dostarczana regularnie z Ziemi. Reszta byłaby produkowana w obozie na Księżycu. Byłaby to dieta wzbogacona o algi, rośliny jadalne i robaki.

Byłaby dostarczana głównie przez panele słoneczne i baterie atomowe transportowane z Ziemi. Byłaby ona później wzbogacana o polon wychwycony na Księżycu. Nadwyżki energii elektrycznej będą magazynowane w bateriach. Ogrzewanie i inne urządzenia elektryczne byłyby zarządzane przez inteligentne systemy sterowania.

Będzie ono dostarczane w butlach z Ziemi. Powietrze będzie pozyskiwane w reakcjach chemicznych z regolitu. Będzie ono stale filtrowane i oczyszczane. Liczne algi i uprawy roślinne będą nawilżać powietrze.

Głównym założeniem bazy było wykorzystanie jej na różne sposoby. Centralna część byłaby ładna, wygodna i przestronna. Mogłaby służyć zarówno do celów komercyjnych, jak i naukowych dzięki laboratorium, które by się tam znajdowało.

Znakomita część techniczna bazy, wyposażona w zaawansowane technologicznie maszyny, roboty i samochody terenowe pozwoliłaby na eksplorację Księżyca na skalę nigdy wcześniej nie wyobrażaną. Sam widok na Ziemię byłby niezapomnianym przeżyciem.

Siłownia, przestronne pokoje, basen i ustawienie przypominające ziemskie pozwoliłyby astronautom zadbać o swoją kondycję psychiczną i fizyczną. Laboratoria, farmy i uprawy zapewniłyby mieszkańcom stały dopływ różnych zajęć.

6:00 - 7:00 Gimnastyka, toaleta i śniadanie.
7:00 - 7:30 Odbieranie raportów i wiadomości od załogi na Ziemi.
7:30 - 9:00 Zaplanowany byłby obchód bazy, podczas którego astronauci dokonywaliby drobnych napraw, zbierali raporty z zewnętrznych czujników, a z pomieszczenia kontrolnego sprawdzaliby stan robotów, by w razie awarii móc je później naprawić. Pielęgnacja glonów i roślin.

9:00- 9:30 Czas wolny np. relaks, prysznic lub mały posiłek.
9:30 - 11:00 Praca w laboratorium. Wykonywanie badań zleconych z Ziemi lub badanie próbek przywiezionych przez łaziki.
11:00 - 11:30 Drugie wspólne śniadanie dla całej załogi.
11:30 - 13:30 Zasadnicze naprawy i prace konserwacyjne robota księżycowego.
13:30 - 15:00 Odpoczynek. Kontakt z bliskimi.
15:00- 16:30 Kolejny trening. Astronauci mieliby do wyboru basen znajdujący się na ostatnim piętrze habitatu lub siłownię z bieżniami, drabinkami i hantlami.

16:30-17:00 Czas wolny.
17:00 - 18:15 Opieka nad uprawami i gospodarstwami znajdującymi się w "plastrach miodu" na ziemi i piętrze pod powierzchnią.
18:15- 19:00 Samodzielne sprawdzenie stanu zdrowia w laboratorium dla każdego członka załogi.

19:00 - 20:00 Wspólna kolacja. Cała ekipa razem.
20:00 - 21:00 Czas na wysłanie na Ziemię raportów z codziennych operacji w bazie.
21:00-22:00 Ustawienie parametrów sprzętu do trybu nocnego. Czas wolny, ludzie mogli go spędzić ćwicząc, pływając lub oglądając filmy.
22:00 - 6:00 Spanie.
Powyższy harmonogram dnia jest tylko przykładem. Podczas pobytu w bazie może zdarzyć się wiele nieprzewidzianych i przypadkowych zdarzeń.
W bazie będzie obowiązywał system pracy zmianowej, tak aby w razie kłopotów zawsze jeden z mieszkańców stacji mógł natychmiast zareagować.