Zrobiliśmy obóz księżycowy, w którym mogą mieszkać co najmniej dwie osoby. Dwuwarstwowa kopuła jest wypełniona ozonem wewnątrz swoich warstw, aby chronić przed promieniowaniem. Budynek po skrajnej lewej stronie podzielony jest na dwie części, jedna z nich to mała część gdzie trzymana jest kapsuła ratunkowa, a druga to część mieszkalna która ma 2 piętra, na każdym piętrze znajdują się dwie kapsuły sypialne, tuż obok schodów po lewej stronie znajduje się toaleta. Budynek po prawej stronie pomieszczeń mieszkalnych jest budynkiem gdzie przechowywane są zapasy, do przechowywania zasobów z ziemi i zasobów, które muszą być transportowane na ziemię. W środku zawiera rakiety jak struktura jest hiper prędkości asteroidy przechwytywania pojazdu, który zawiera termo-nuklearne urządzenie, które mogą być używane do rozbicia kontynent-zabójca asteroidy podczas kopuły będzie wystarczająco silny, aby chronić rom gruzu. Następnie jest laboratorium badawcze, które ma dwa piętra na niższym piętrze znajdują się dwa stoły i dwa krzesła, a na wyższym piętrze znajduje się toaleta po lewej stronie, drukarka 3-D z tyłu i kilka więcej półek do przechowywania Nano-tech i półka obok ma kilka podstawowych produktów pierwszej pomocy. Po skrajnej prawej stronie ostatni budynek służy do uprawy roślin. Przed nimi stoi wieża komunikacyjna i solar-boty.

W pobliżu krateru Clavius

Krater clavius występuje na oświetlonej słońcem stronie księżyca, na południowej wyżynie. NASA znalazła wodę w tym kraterze za pomocą swojego stratosferycznego obserwatorium astronomicznego na podczerwień . Wybraliśmy tę lokalizację, ponieważ ma ona stosunkowo kontrolowany klimat. To może być również możliwe źródło wody, jeśli ten molekularny poziom wody nie jest ograniczony tylko do tego krateru. Nie jest on tak stary jak inne kratery, dlatego może być źródłem ciekawych badań. Wiatr słoneczny implikuje w tym rejonie hydroksyl. W działaniu procesów rozkładu, które prowadzą do udanej penetracji różnych struktur, zapewniają one całkowitą sanityzację każdego zanieczyszczonego materiału i usunięcie wszelkiej szkodliwej aktywności bakterii.

Planujemy wykorzystać regolit księżycowy. Specjalna drukarka 3D, która wykorzysta pył, który już jest na Księżycu, która budowałaby całkowicie automatycznie, wykorzystując światło słoneczne do budowy bazy, część po części.

Pozostałości komet niosących wodę, które wcześniej zderzyły się z Księżycem, a które pozostawiają po sobie pokłady lodu, mogłyby być filtrowane i wykorzystywane w naszym księżycowym obozie do picia i innych celów.

Uprawiamy własne rośliny, które powstają przy użyciu modyfikacji genetycznych w celu stworzenia chimery. Ideologia Jill Farrant, by wykorzystać część promotora odporną na suszę, część antyoksydacyjną regionu kodującego genu i część terminatora genu z roślin zmartwychwstałych i umieścić je w zwykłych roślinach, pozwala nam spekulować, że w końcu otrzymamy gatunek rośliny, która może przetrwać dłuższy czas bez wody, a nawet zostać ożywiona, jeśli osiągnie stan zwiotczenia i będzie odporna na reakcje z tlenem.

Mamy słoneczne roboty, które mogą poruszać się i skutecznie przekształcać energię słoneczną w energię elektryczną dla obozu do wykorzystania, który może zebrać wystarczająco dużo energii, aby zasilić nasz obóz. Panele będą w stanie zebrać dużo światła słonecznego. Będą one miały zainstalowane w nich kryształy, bardzo niewiele, ale wystarczająco dużo, aby skierować światło dokładnie tam, gdzie chcemy, aby w ogniwach słonecznych.

Mamy duży zbiornik, który wytwarza własny tlen i azot, a następnie wypompowuje je do obozu księżycowego.

Dzień rozpoczyna się od obudzenia astronautów i wykonania zwykłych porannych czynności pielęgnacyjnych. Następnie udają się do placówki badawczej, aby analizować i eksperymentować z zebranymi wczoraj próbkami. Astronauci na przemian wykonują swoje obowiązki, jednego dnia jeden z nich zbiera plony, a drugi zarządza wieżą komunikacyjną. Następnie siadają do posiłku w swoim biurze. Rano przynoszą próbki do stosu zapasów dla bardziej szczegółowej analizy, gdy następny statek z produktem musi być wysłany na ziemię. Po tym skanują jakiś sygnał odebrany przez radar w odległości około 1500m. Kiedy skończą, rozprostowują trochę kończyny, zesztywniałe po całym dniu pracy. Następnie siadają i jedzą obiad, wpatrując się w swój widok na galaktykę z księżyca, pojazd przechwytujący asteroidy i piękno kosmosu. Czekają, gdy zbliża się ich czas pójścia spać.