Nasz projekt Moon Camp, który stworzyliśmy przy użyciu Tinkercad, obejmuje bazę księżycową, lądownik, orbitalną stację kosmiczną, łazik księżycowy, rakietę, skafander kosmiczny, ochronę przed promieniowaniem i meteorytami, produkcję energii, pozyskiwanie i recykling wody, produkcję żywności... Wszystko zostało zaprojektowane tak, aby przyjąć dwóch astronautów, którzy mogą przeprowadzać różne eksperymenty w laboratorium, uprawiać rośliny w szklarni i badać środowisko za pomocą łazika księżycowego.

Krater Shackleton

Chcielibyśmy zbudować nasz Moon Camp w kraterze Shackleton, ponieważ chcemy, aby był on chroniony przed warunkami atmosferycznymi. Ponadto, w kraterze znajdują się wyższe niż normalnie ilości wodoru, co może wskazywać na obecność lodu wodnego, który moglibyśmy wykorzystać i przeanalizować. Niektóre miejsca wzdłuż krawędzi Shackletona są niemal stale oświetlone. W tych miejscach światło słoneczne jest prawie zawsze dostępne do przekształcenia w energię elektryczną za pomocą paneli słonecznych! Co więcej, temperatura w tym miejscu jest również bardziej korzystna.

Zanim nasza dwójka astronautów dotrze na Księżyc, wysłane zostałyby już roboty, które przygotowałyby miejsce lądowania astronautów. Następnie, Struktury drukowane w 3D mogłyby być tworzone z samej gleby księżycowej przy pomocy robotów. Niektóre materiały, których potrzebuje nasz Moon Camp, mogłyby zostać wysłane wraz z astronautami, ale moglibyśmy również wydobywać i pozyskiwać materiały z Księżyca. Budynki mogłyby być pokryte piaskiem księżycowym, aby mieć większą ochronę przed promieniowaniem słonecznym.

Woda: Lód powierzchniowy - w stale zacienionych kraterach - byłby najłatwiejszym źródłem tlenu i wodoru. Światło słoneczne, kierowane do kraterów za pomocą luster, mogłoby ogrzewać lód, a kopuła nad głową mogłaby wychwytywać parę wodną. Rakiety mogłyby być również wyposażone w piece, które ogrzewałyby glebę wypełnioną lodem, aby wytworzyć wodę.

Żywność: Większość żywności będzie zamrożona, schłodzona lub termostabilizowana i nie będzie wymagała dodania wody przed spożyciem. Wiele napojów będzie w formie odwodnionej. Żywność będzie podgrzewana do temperatury serwowania w kuchence mikrofalowej/wymuszonym piecu konwekcyjnym. Nasi astronauci mogliby również uprawiać rośliny i warzywa w szklarni.

Zasilanie: Większość mocy pochodziłaby z pola paneli słonecznych, skierowanych poziomo, z możliwością obrotu, aby śledzić słońce przez 360°.

Powietrze: Moglibyśmy wykorzystać światło z wysokich szczytów i skierować je w stronę centrum kraterów, gdzie ogrzewałoby ono lód i zamieniało go w parę. Następnie moglibyśmy rozdzielić tę parę za pomocą elektryczności słonecznej na wodór i tlen. Gazy te mogłyby być następnie przechowywane.

Ochrona: Ponieważ Księżyc prawie nie ma atmosfery ochronnej, astronauci potrzebowaliby schronienia przed promieniami kosmicznymi, promieniowaniem słonecznym i meteorytami. Nadmuchiwane lub płaskie moduły mieszkalne, przywiezione z Ziemi, mogłyby być pokryte materiałami, które posiada Księżyc, takimi jak piasek czy regolit.

Budzę się około 6 rano, gdy moi koledzy z załogi skończą czuwać w nocy, by zapobiec problemom mechanicznym, naprawić je lub choćby obserwować gwiazdy. Następnie idę zjeść małą przekąskę i umyć się. Mam wiele rzeczy do zrobienia w ciągu dnia, takich jak: podlewanie i opieka nad roślinami w szklarni, wychodzenie na zewnątrz i odkrywanie środowiska, sprawdzanie czy wszystkie urządzenia do zasilania, powietrza i wody działają dobrze, ćwiczenia w siłowni, komunikowanie się z moim zespołem na Ziemi i mówienie im, co się tutaj dzieje, robienie eksperymentów w laboratorium, gotowanie jedzenia na lunch, sprzątanie pokoi... Muszę też napisać raport dzienny o tym, co robiłem dzisiaj, jak wygląda moje zdrowie i kilka innych rzeczy. Mój dzień kończy się około godziny 20. Zanim pójdę spać, biorę prysznic. Po moim 14-godzinnym dniu, w tym 8 godzinach pracy, przychodzi czas na kolegów z załogi. Zmieniamy się rolami co 2 tygodnie.