Nasza dwupiętrowa baza jest przystosowana do zapewnienia potrzeb życiowych i możliwości badawczych dla pięciu osób. Posiada kopułę, w której hodowalibyśmy rośliny, dwa obserwatoria, panele słoneczne dostarczające energię do stacji oraz lądowisko z rakietą. Byłaby również wyposażona w pojazdy, które pomogłyby w eksploracji Księżyca. W pierwszej piwnicy znajdowałaby się sekcja naukowa przeznaczona do badań i zarządzania operacjami bazy. Znajdowałyby się tam pomieszczenia z maszynami kontrolującymi powietrze, wodę i energię, a także sala informatyczna. Znajdowałoby się tam również kilka laboratoriów, w tym jedno z grubszymi ścianami do niebezpiecznych eksperymentów, magazyn i chłodnia. W drugiej piwnicy znajdowałaby się część mieszkalna. Znajdowałyby się tam pokoje dla każdego astronauty, kuchnia, magazyn żywności, siłownia i maszyna do segregacji śmieci. Znajdowałoby się tam również kilka śluz powietrznych zapewniających bezpieczeństwo osobom przebywającym w środku.

Krawędź krateru Shackletona z panelami słonecznymi na całym obwodzie tego krateru. Mielibyśmy również dwa obserwatoria, jedno na widocznej z Ziemi górze Malapet i drugie w kraterze Aitken, które jest bardzo interesujące dla badań.

Dzięki umiejscowieniu paneli słonecznych, niezależnie od tego, na którą stronę pada słońce, stale dostarczałyby one prąd i energię niezbędną do działania stacji. Bazę chcielibyśmy ustawić po tej stronie Księżyca, która jest widoczna z Ziemi. Krater Shackletona znajduje się na południowym biegunie Księżyca, gdzie znajdują się kratery lodowe. Czerpalibyśmy z nich zasoby wody, które byłyby wykorzystywane do wzrostu roślin i potrzeb codziennego życia. Krater ten znany jest z niezmiennej temperatury, co pomogłoby nam regulować warunki powietrza.

Wodę pozyskiwalibyśmy z lodu znajdującego się w kraterach lodowych na Księżycu. W naszej stacji znajdowałaby się maszyna, która byłaby używana do kruszenia i topienia lodu w celu uzyskania wody. Woda byłaby transportowana z maszyny w kraterze do maszyny w naszej bazie, gdzie byłaby filtrowana i uzdatniana do spożycia przez ludzi. Następnie byłaby rozprowadzana rurami do różnych pomieszczeń w zależności od zapotrzebowania.

Część żywności byłaby transportowana do naszej bazy z Ziemi. Możliwe byłoby jednak uprawianie niektórych roślin na powierzchni Księżyca. Takimi roślinami są na przykład: pomidory, rzeżucha, rukola, rzodkiewka, żyto, komosa ryżowa, szczypiorek, groszek i por. Są to rośliny, które do wzrostu potrzebują dużo potasu i żelaza, które znajdują się w glebie księżycowej.

Moglibyśmy pozyskiwać energię z paneli słonecznych o łącznej powierzchni prawie 200 m2. Z łatwością pokryłyby one nasze zużycie energii. Naszym zapasowym źródłem byłby reaktor jądrowy lub akumulatory wypełnione nadmiarem energii z paneli.

Bylibyśmy w stanie wydobywać powietrze z lodu za pomocą aparatu Hofmanna. Zapasowym źródłem powietrza byłby tlen z Ziemi, który pozyskiwalibyśmy za pomocą elektrolizy stopionych soli.

Kiedy astronauci przybyliby na Księżyc, nasza baza byłaby już zbudowana, ponieważ wysłalibyśmy tam pojazdy, aby ją zbudowały. Najpierw wykopaliby dół i zrobiliby beton przy użyciu wody oraz wykonaliby zewnętrzną ścianę, w której wywierciliby otwory i wypełnili je wodą. Następnie, używając filamentu polietylenowego, wydrukowaliby stację. Astronauci rozbudowywaliby bazę za pomocą dostarczonego z Ziemi plastikowego filamentu w postaci pojemników z żywnością lub innymi potrzebnymi przedmiotami. Za jego pomocą roboty budowałyby kolejne części naszego małego świata.

Ściany byłyby wykonane z polietylenu i miałyby grubość co najmniej 20 cm. Podstawa byłaby pokryta grubą betonową ścianą z otworami na wodę, co stanowiłoby kolejną ochronę przed promieniowaniem. Beton, który jest częścią tego kompozytu, jest izolatorem, który chroniłby astronautów przed temperaturą zewnętrzną. Mielibyśmy śluzy powietrzne, dzięki którym atmosfera Księżyca nie docierałaby do wnętrza. Gdyby śluzy zostały uszkodzone, wszyscy astronauci ukryliby się w pomieszczeniu obok śluzy i pozostali tam do czasu przybycia pomocy z Ziemi.

Nasz astronauta John właśnie wstał. Najpierw John poszedł do łazienki i wziął prysznic używając wody. Za ścianą słyszał maszynę. Po prysznicu poszedł przygotować śniadanie. Poszedł do magazynu po kilka jajek w proszku na jajecznicę i po szczypiorek z kopuły. Aby się tam dostać, musiał skorzystać z windy. Kiedy skończył, wszyscy jego koledzy przyszli, zjedli śniadanie i rozpoczęli dzień. John poszedł na siłownię, aby utrzymać formę. Była tam również Kasia, astronautka z Polski. Obiecała pomóc Johnowi zebrać ziemię księżycową potrzebną do dzisiejszych eksperymentów. Po ćwiczeniach John przygotował pojemniki na probówki, założył skafander i wraz z przyjaciółką udał się na powierzchnię Księżyca. Przeszli przez śluzy na zewnątrz. Kiedy skończyli, umieścili część probówek w magazynie i chłodni. Resztę zabrali ze sobą do specjalnego laboratorium o grubych ścianach, aby sprawdzić palność regolitu. Inni astronauci obserwowali ich przez okno. Natychmiast wysłali wyniki swoich badań do agencji na Ziemi. Robiło się późno, więc wszyscy przygotowali się do oglądania roju asteroid w obserwatorium. Musieli obrócić obserwatorium, aby móc obserwować to zjawisko. John, który był zmęczony po długim dniu, zjadł kolację i poszedł spać. Zasypiając, usłyszał, jak jego koledzy oglądają film w salonie.