Nasz projekt Moon Camp ma na celu stworzenie trwałej osady astronautów na górze na biegunie południowym, aby badać zjawiska kosmiczne, właściwości regolitu i jego wykorzystanie oraz wzrost roślin. Znajduje się tam laboratorium do produkcji żywności, ale także do eksperymentów z mikroskopami cyfrowymi i rękawicami mikrograwitacyjnymi; szklarnia do hydroponicznej uprawy roślin; siłownia w wytwarzającym tlen obszarze zielonym, z generującymi energię rowerami stacjonarnymi i bieżniami do codziennego użytku; indywidualne sypialnie z małymi obszarami roboczymi; strategicznie rozmieszczone miejsce do spożywania posiłków i kuchnia; zaawansowane stanowisko medyczne; trzy toalety, umywalki i prysznice; pokój wypoczynkowy z hologramem mapy Księżyca, który pomaga w planowaniu trasy; w pełni wyposażona sala konferencyjna; garaż z narzędziami i łazikami; obszar dezynfekcji; piwnica z magazynem na długoterminowe zapasy, nieporęczny sprzęt, stacja uzdatniania wody i obszar kompostowania; pomieszczenie kontroli komunikacji Ziemia-Księżyc i paneli słonecznych. Obóz jest w większości pozbawiony drzwi dla lepszej komunikacji.

Na biegunie południowym wewnątrz krateru Cabeus.

Wybraliśmy Biegun Południowy na nasz obóz, ponieważ jest to lokalizacja największego na Księżycu zbiornika lodu wodnego. W przeciwieństwie do równika księżycowego, bieguny mają stałe temperatury poniżej zera, co zmniejsza koszty energii i pozwala na stabilny poziom wilgotności w powietrzu. Podsumowując, bieguny księżycowe są bezpieczniejszą opcją i bardziej uziemionym środowiskiem dla obozu księżycowego. Ponieważ słupy są stale wystawione na działanie promieni słonecznych, panele słoneczne stale generują energię elektryczną, co pozwala na stabilne zasilanie obozu. Dodatkowo, astronauci mogą wygodnie dbać o ich utrzymanie.

W niektórych obszarach na stale zacienionych północnych i południowych biegunach księżycowych występuje lód, zwany też wodą księżycową (np. krater Cabeus na południowym biegunie księżycowym, według danych misji LCROSS). Astronauci zbierają wodę księżycową wszędzie tam, gdzie jest ona dostępna, ale zanim będzie można jej użyć, musi być destylowana i filtrowana w stacji uzdatniania wody Moon Camp. Później, wraz z potem, moczem i kroplami kondensacyjnymi ze szklarni, trafia jako ściek do oczyszczalni ścieków, aby zostać ponownie wykorzystana, generując cykl.

Astronauci przywiozą z Ziemi odwodnioną żywność, która posłuży jako zapasowe zapasy żywności i będzie bardzo ważna na początku, gdy nie ma jeszcze roślin.Będą produkować mięso in vitro w laboratorium i będą mieli szklarnię, w której będą mogli produkować owoce i warzywa, stosując hydroponikę, na przykład: melony, jagody, kapustę, dynię, pomidory, ogórki i marchew. Astronauci jedzą zdrową i energetyczną dietę ze zrównoważonym spożyciem pokarmów roślinnych, białka i nasion, a także będą przyjmować tabletki witaminowe.

Nasz obóz jest zasilany głównie przez wiele paneli słonecznych, które są stale zalewane światłem słonecznym na południowym biegunie Księżyca. Generuje to stały i niezawodny przepływ energii słonecznej, która zasila obóz. Dodatkowo, w piwnicy obozu znajdują się bioreaktory, które generują energię elektryczną, która może być przechowywana. Wreszcie, każdy z trzech astronautów ćwiczy trzy godziny dziennie na bieżni i rowerach stacjonarnych w siłowni.

Nasz obóz ma analizatory jakości powietrza w kilku miejscach, aby dokładnie monitorować jego skład, wilgotność i poziom zanieczyszczeń w pomieszczeniach. Poziomy tlenu i innych gazów są ograniczone na obozie, ponieważ naszym głównym źródłem tlenu jest szklarnia, a następnie teren zielony siłowni i pionowy ogród w laboratorium. Tlen może być również pozyskiwany z regolitu i lodu na Księżycu.

Nasi astronauci demontują stalową rakietę, w której podróżowali, by zbudować stalowy szkielet obozu. Ta stal ma być ponownie wykorzystana. Jej właściwości odporne na wstrząsy i ekstremalne temperatury są idealne. W międzyczasie montowane jest tymczasowe schronienie z nadmuchiwanego materiału pokrytego grubą warstwą regolitu. Wykopują górę i ustawiają stalowy szkielet obozu. Wewnątrz znajduje się kopuła 180º z wirtualnym sufitem LCD z ziemskim pejzażem dźwiękowym i symulacją cyklu okołodobowego Ziemi od świtu do zachodu słońca, dla psychicznego samopoczucia astronautów. Wewnętrzne ściany wokół ramy są z polipropylenu.

Nasz Moon Camp ma stalową ramę i jest głęboko osadzony w górze pokrytej regolitem. Jest odporny na uderzenia i ekstremalne temperatury, a jego umiejscowienie na Księżycu zostało starannie wybrane pod kątem bezpieczeństwa, aby chronić naszych astronautów przed promieniowaniem, burzami słonecznymi, promieniami kosmicznymi i meteorytami. Nasi astronauci są doskonale wyszkoleni w zakresie bezpieczeństwa i protokołów awaryjnych. W piwnicy znajdują się baterie awaryjne, które są wypełnione energią słoneczną, na wypadek awarii zasilania, jak również zbiorniki z tlenem i gaśnice. Istnieje również kilka drukarek 3D, aby wykonać każdą część zamienną, która może być potrzebna.

Nasza astronautka śpi przez osiem godzin i budzi się przy naturalnych ziemskich dźwiękach i symulowanym wschodzie słońca na wirtualnym suficie obozu. Po higienie osobistej spożywa śniadanie z kolegami, sprawdza swój harmonogram pracy i prognozę pogody. Swój pobyt spędza w pomieszczeniach zamkniętych, z wyjątkiem sytuacji, gdy wychodzi po zasoby lub próbki z biegunów Księżyca, ciemnej strony lub równika. Ze względów bezpieczeństwa jeden astronauta pozostaje w obozie, by pomagać zdalnie lub monitorować sprzęt. Po powrocie do obozu i dezynfekcji, próbki zrzucane są do laboratorium. Podczas pobytu nasz astronauta może pracować w laboratorium, zajmować się szklarnią lub sprawdzać flotę pojazdów księżycowych. Ścieki muszą być prawidłowo przetwarzane, kombinezony i wszystkie powierzchnie dezynfekowane, a kompost musi dostarczać nowych składników odżywczych dla roślin w szklarni. Panele słoneczne są monitorowane z pokoju kontrolnego, tak samo jak satelita umożliwiający komunikację z Ziemią i radioteleskop ustawiony na ciemnej stronie Księżyca w celu uchwycenia wczesnego promieniowania z Wielkiego Wybuchu. Przez dziewięćdziesiąt minut ćwiczy na siłowni, zanim zje odżywczo zbilansowany lunch z kolegami. Po zakończeniu pracy spotyka się w salonie lub rozmawia z rodziną w sterowni. Wchodzi na siłownię na kolejne dziewięćdziesiąt minut, bierze prysznic i dezodoruje swoje ubranie fusami z kawy, po czym spożywa posiłek z kolegami i wpisuje się do swojego dziennika. Symulowany zachód słońca na wirtualnym suficie sprawia, że jest senna.