Zamierzamy udać się na Księżyc i osiedlić się tam na 3 lata. Mamy wiele rzeczy do zbadania: skały, możliwość odkrycia użytecznych materiałów, przetrwanie ludzi i roślin oraz warunki startu rakiet. Dlatego zrobiliśmy projekt obozu, który musimy zbudować, ze wszystkimi budynkami i urządzeniami. Musimy zabrać ze sobą dużo materiałów, wody, tlenu i jedzenia, ale jesteśmy gotowi do rozpoczęcia nowej przygody. W końcu to my jesteśmy "Bajecznymi Badaczami".

Blisko biegunów księżycowych

Na biegunach Księżyca znajduje się lód wodny, który możemy wykorzystać. Ponadto, cały czas jest tam światło. Stałe światło słoneczne, które pozwala na małe wahania temperatury, co jest dobre zarówno dla ludzi jak i roślin. Stale padająca energia słoneczna stwarza dobre warunki do wykorzystania jej jako źródła zasilania dla obozu. Bieguny księżycowe są również doskonałym miejscem do komunikacji z ludźmi na Ziemi, ponieważ nie będzie tam żadnych zakłóceń.

Przez pierwszy okres czasu na Księżyc trzeba przetransportować dużą ilość wody. Kiedy schron jest już prawie gotowy, musimy szukać wody lodowej w kraterach regolitu, wykopywać, topić i destylować ją . Potrzebujemy dużo wody, ponieważ będziemy jej używać zarówno dla ludzi jak i roślin w szklarni. Dla idealnego bezpieczeństwa i czystości, woda musi być oczyszczona za pomocą działających systemów.

Zapasy żywności muszą być sprowadzane z Ziemi nie tylko w postaci konserw, ale także mrożonych owoców, warzyw i spotkań. Do szklarni potrzebujemy korzeni i nasion, aby wyhodować jak najwięcej warzyw. Świeże warzywa zaoferują nam witaminy, które utrzymają nas w dobrym zdrowiu.

Słońce jest jedynym źródłem energii na Księżycu, więc na pewno użyjemy go do zasilania naszej elektrowni. Rozmieszczenie paneli słonecznych na dużym obszarze oznacza dużą ilość energii traconej na konserwację i reperację. Dlatego uznaliśmy, że dobrym rozwiązaniem będzie pokrycie panelami słonecznymi cylindrycznej wieży o wysokości 15 metrów i średnicy 12 metrów. Tak więc nasza elektrownia wygląda jak wieża pusta w środku, posiadająca kręcone schody od dołu do góry, które umożliwiają nam dostęp do każdego panelu słonecznego. Ustawienie paneli na okrągłym kształcie ma jeszcze jedną ogromną zaletę: część paneli będzie oświetlona przez promienie słoneczne o każdej porze dnia. Wieża prezentuje na parterze mały reaktor jądrowy, który będzie dostarczał nam energii na początku, dopóki wieża i panele słoneczne nie zaczną funkcjonować. Te dwa źródła zapewnią energię dla całego obozu. Powyżej reaktora jądrowego znajduje się ogromny bojler z wodą, która będzie podgrzewana do łazienki, pralni i kuchni. Ścieki będą oczyszczane i wykorzystywane ponownie przez cały czas, ponieważ musimy prowadzić gospodarkę wodną.

Musimy przetransportować zbiorniki z tlenem pod ciśnieniem. Po zbudowaniu szklarni i zasadzeniu nasion i korzeni, rośliny będą produkować tlen niezbędny do oddychania. W małej sali między drzwiami znajdują się pompy powietrzne, które będą pochłaniać powietrze uwalniane po otwarciu drzwi wewnętrznych. Powietrze będzie odprowadzane rurami z powrotem do schronu, utrudniając jego rozpraszanie na zewnątrz. W międzyczasie musimy przeszukać skały i wydobyć tlen z wnętrza.

Schronisko będzie budowane na powierzchni. Cała powierzchnia obozu to ok. 1 000 m² z wszystkimi budynkami położonymi bardzo blisko siebie. Będziemy mieli centralny budynek o powierzchni 400 m²  gdzie mieszkamy i pracujemy, szklarnia rozciągająca się na 500 m² , elektrownia o powierzchni około 100 m² oraz garaż (dla naszego land rovera, używany również jako sklep), o powierzchni kolejnych 30 m². Głównym materiałem używanym do konstrukcji jest regolit na Księżycu. Używając pyłu z regolitu i drukarki 3D możemy wykonać wystarczającą ilość cegieł na wszystko co zbudujemy. Pył można znaleźć wszędzie, jest darmowy i nie musimy wydawać pieniędzy na jego transport z Ziemi. Są za to inne materiały, które trzeba przywieźć z Ziemi: stal, tytan, szkło, czeremcha i polietylen. Tytan zostanie użyty do wykonania podwójnych dachów i drzwi wejściowych, stal do konstrukcji elektrowni i szklarni, a szkło do okien głównego budynku i do szklarni. Dachy będą wykonane z tytanu, ponieważ jest to materiał odporny na uderzenia meteorytów i nie ulegnie zniszczeniu. Musimy również przetransportować ogromną ilość chernozemu, ponieważ jest on dobry dla nasion i korzeni zasadzonych w szklarni.

Wiemy, że promieniowanie słoneczne jest niebezpieczne i istnieje ryzyko uderzenia meteorytów, ale uważamy, że sposób, w jaki budujemy nasze schronienie, zapewnia najlepszą ochronę. Budynki mają podwójne ściany z cegieł. Pomiędzy ścianami znajduje się warstwa polietylenu. Na dachach znajdują się dwie warstwy dachówek z tytanu, również oddzielone polietylenem. Materiały te zostały dobrane tak, aby chronić budynki i znajdujących się w nich ludzi zarówno przed promieniowaniem, jak i rozbiciem przez meteoryty. Wejście ma również podwójne ściany i podwójny dach dla najlepszej ochrony oraz 2 automatyczne drzwi zamontowane w odległości 1 m od siebie. Każde drzwi będą wykonane z tytanu i będą miały warstwy szczelne oraz czujniki ruchu. Astronauci będą chronieni na zewnątrz przed promieniowaniem przez swoje kostiumy, wykonane z warstwy 15 cm polietylenu.

W naszym obozie będzie mieszkać pięciu astronautów, ponieważ uważamy, że wszystkie prace w obozie mogą być wykonane tylko przez pięć osób. Jedna z nich to kierownik / badacz, druga to lekarz / kucharz, a pozostała trójka to inżynier i dwóch robotników budowlanych. Wszyscy oni będą sobie pomagać, gdy zajdzie taka potrzeba (np. podczas budowy lub sadzenia) i będą po kolei sprzątać. Będzie raczej trudno wysłać więcej niż pięć osób do obozu ze względu na ograniczone zasoby tlenu, wody i żywności. Oto program dzienny kierownika.

Rano kierownik bierze szybki prysznic, a następnie udaje się do centralnej sterowni. On sprawdza pracę wszystkich systemów obozu, aby upewnić się, że wszystkie działają dobrze. Następnie idzie do aparatu gimnastycznego w salonie i ćwiczy. Po tym spotyka się z innymi astronautami w kuchni i wszyscy jedzą śniadanie. Dyskutuje z innymi i ustalają razem program dla każdego, na cały dzień. Następnie zakłada kombinezon i wychodzi ze schronu z jednym z pracowników. Biorą land rovera i podróżują w poszukiwaniu skał z różnych miejsc. Robią też zdjęcia i rysują na mapie wszystkie miejsca, do których się udają. Następnie wracają do schronu, a kierownik zabiera skały do laboratorium i umieszcza je w zamkniętych pudełkach. Je obiad z innymi i wszyscy rozmawiają o swojej porannej pracy. Odpoczywa przez godzinę i idzie do laboratorium. Analizuje skały za pomocą różnych urządzeń i zapisuje wyniki na komputerze. Następnie wysyła zdjęcia i dane na Ziemię. Jeszcze raz sprawdza aparaturę, systemy i urządzenia w centralnej sterowni. Wieczorem jedzą razem kolację w kuchni i rozmawiają. Wszyscy idą do centralnej sterowni, a kierownik nawiązuje kontakt wideo z Ziemią i wszyscy rozmawiają trochę ze swoimi rodzinami. Zapisuje w dzienniku wszystkie czynności z dnia, a na koniec bierze kąpiel i idzie spać.