Ten projekt habitatu księżycowego ma być międzynarodowym, wielomisyjnym projektem, który umożliwi astronautom i naukowcom przeprowadzenie cennych eksperymentów na Księżycu i zbadanie skutków długotrwałego zamieszkiwania na Księżycu. Ponadto, projekt ten będzie służył jako prekursor projektu eksploracji i habitacji Marsa ze względu na wyjątkowość środowiska księżycowego. Surowe środowisko księżycowe będzie w stanie symulować możliwe warunki na Marsie, zapewniając w ten sposób astronautom i naukowcom poligon do testowania sprzętu zaprojektowanego dla projektu marsjańskiego. Baza księżycowa składa się z trzech modułów podstawowych i kilku modułów specjalnych o różnym przeznaczeniu, wszystkie moduły są ze sobą połączone i mogą być rozbudowywane w celu dalszego rozwoju. Baza jest zaprojektowana tak, aby utrzymać sześciu astronautów przez dwa miesiące bez zaopatrzenia. Ogólnie rzecz biorąc, projekt ten daje astronautom i naukowcom bardzo cenną szansę na zbadanie długoterminowego zamieszkiwania na Księżycu i przygotowania do projektu ekspedycji na Marsa.

Obóz zostanie zbudowany w kraterze Clavius znajdującym się na południowej półkuli Księżyca. Ostatnie badania NASA potwierdziły istnienie wody w kraterze Clavius, dlatego będzie to idealny obszar badawczy, ponieważ woda jest niezbędna do długotrwałego zamieszkiwania człowieka na Księżycu. Co więcej, krater Clavius jest jednym z najbardziej nasłonecznionych kraterów na Księżycu, co czyni tę lokalizację wyjątkowo idealną, ponieważ panele słoneczne w obozie mogłyby zbierać energię ze Słońca w sposób ciągły.

Proces budowy obozu składa się z trzech faz, każda faza służy innemu celowi. W fazie pierwszej do wybranego obozowiska zostanie dostarczony księżycowy wielofunkcyjny pojazd mobilny (LMMV). Pojazd ten jest w stanie jeździć autonomicznie i posiada modułowy system ładunkowy, do którego można by przyczepić różne moduły. Pojazd ten przeprowadzi wszystkie wstępne prace, takie jak znalezienie dokładnego miejsca lądowania, przed przybyciem astronautów. LMMV jest również odpowiedzialny za montaż modułów. Następnie do obozowiska zostanie dostarczony moduł rdzeniowy i moduł naukowy. Na koniec, po zmontowaniu modułu bazowego i naukowego, do obozu zostanie wysłanych trzech astronautów. W fazie drugiej do obozu zostanie dostarczony drugi moduł rdzeniowy i moduł naukowy. Do obozu zostanie wysłana kolejna trójka astronautów. Rozpocznie się także budowa stacji orbitalnej na Księżycu. Wreszcie, w fazie trzeciej, do obozu zostanie dostarczony ostatni moduł rdzeniowy i moduł naukowy wraz z modułem wiertniczym i modułem zbierającym regolit dla LMMV. Astronauci użyją LMMV z modułem zbierającym regolit, aby pokryć bazę warstwą regolitu dla dodatkowej ochrony przed promieniowaniem i meteoroidami.

Promieniowanie kosmiczne i uderzenia meteoroidów to dwa główne zagrożenia dla astronautów mieszkających na Księżycu. Wszystkie moduły są wyposażone w kompozytową warstwę materiałów redukujących promieniowanie w powłokach, a zbiorniki na wodę w każdym module są umieszczone pomiędzy powłoką zewnętrzną a wewnętrzną, co zapewni dodatkową ochronę, ponieważ woda może spowolnić protony. Oprócz warstwy kompozytowej lub materiałów redukujących promieniowanie, skorupy modułów wyposażono również w warstwę aramidową i gumową dla ochrony przed meteoroidami. Zainspirowana przez kamizelki balistyczne i samouszczelniające się zbiorniki paliwa, warstwa aramidowa mogłaby znacznie spowolnić prędkość meteoroidu, a warstwa gumowa mogłaby utworzyć hermetyczne uszczelnienie w przypadku przebicia powłoki. Ponadto, w fazie trzeciej astronauci pokryją bazę warstwą regolitu, ta warstwa regolitu zapewni dodatkową ochronę przed promieniowaniem kosmicznym i uderzeniami meteoroidów.

Misja zaopatrzeniowa jest zaplanowana na każdy miesiąc, statek zaopatrzeniowy przyniesie czystą wodę do obozu wraz z innymi podstawowymi potrzebami. Obóz wyposażony jest również w system recyklingu wody, który mógłby przetwarzać wilgoć zawartą w powietrzu i moczu astronautów i oczyszczać je do wody pitnej. Jeśli astronauci odkryliby lód, można by go również zebrać i oczyścić do wody pitnej za pomocą tego samego systemu. Baza posiada również awaryjne zapasy wody, które mogłyby utrzymać ośmiu astronautów przez pół miesiąca.

Miesięczna misja zaopatrzeniowa dostarcza do bazy dużą ilość paczkowanego jedzenia; jest to główne źródło pożywienia w bazie. Można też spożywać warzywa wyhodowane w module hydroponicznym/naukowym. Baza posiada również awaryjny zapas wody, który mógłby utrzymać ośmiu astronautów przez pół miesiąca.

Większość energii wykorzystywanej w bazie będzie zbierana przez różne panele słoneczne umieszczone w sąsiedztwie modułów. Baza jest również wyposażona w wiele radioizotopowych generatorów termometrycznych (RTG) do użytku awaryjnego. W normalne dni RTG służą jako źródła ciepła w bazie, a wyprodukowana przez nie energia będzie przechowywana w bateriach w bazie. Baterie te mogą być wykorzystane w sytuacjach awaryjnych, mogą być również użyte do wspomagania nagłego zapotrzebowania na energię elektryczną w bazie, jeśli w bazie wykonywane są operacje wymagające zasilania.

Powietrze w bazie składa się z mieszanki tlenu i azotu, aby zapobiec pożarowi. Większość powietrza może zostać poddana recyklingowi przez system recyklingu powietrza, a dwutlenek węgla zostanie usunięty podczas procesu recyklingu. Miesięczny statek zaopatrzeniowy również przynosi niewielką ilość powietrza do bazy, aby zrekompensować straty powietrza. Wszyscy astronauci mają awaryjny chemiczny generator tlenu na wypadek gwałtownej utraty powietrza.

Głównym celem tego obozu jest skupienie się na celach naukowych. Zapewni on naukowcom i astronautom z całego świata wyjątkową szansę na zbadanie i odkrycie tematów takich jak geologia Księżyca, czy długotrwałe zamieszkiwanie człowieka na innej planecie. Ponadto, surowe warunki środowiska księżycowego stanowią doskonałą symulację dla przyszłego projektu eksploracji Marsa.

Aby utrzymać bezpieczne działanie bazy, astronauci pracują w ośmiogodzinnych zmianach w celu monitorowania bazy, dlatego pojęcie "dnia" jest stosunkowo luźne w bazie księżycowej. Zadania każdego astronauty będą się różnić w zależności od jego specjalności, naukowcy będą spędzać większość czasu na przeprowadzaniu eksperymentów w modułach naukowych, a inżynierowie będą spędzać większość czasu na kontrolowaniu i monitorowaniu operacji w bazie. Zazwyczaj astronauci są odpowiedzialni za utrzymanie działania bazy, inspekcję pod kątem awarii lub wycieków, kontakt z kontrolą misji na Ziemi, prowadzenie eksperymentów w module naukowym oraz przeprowadzenie obowiązkowego treningu podczas ośmiogodzinnej zmiany. Działania pozawerbalne (EVA) i obsługa pojazdu księżycowego będą specjalnie zaplanowane przez dowódcę.