Jesteśmy bazą, która koncentruje się na projektach naukowo-badawczych i może być samowystarczalna. Celem bazy jest zbadanie bardziej dostępnych zasobów i możliwości dla Księżyca.

Baza zawiera budynki z gwiazdami jako głównym korpusem, w tym laboratorium badań naukowych, ogólną salę kontrolną, strefę odpoczynku, strefę rozrywki i strefę medyczną, które zapewniają miejsca do życia i odpoczynku dla astronautów, obserwatorium meteorologiczne, stację produkcji i uwodorniania wodoru, szklarnię, kabinę wypoczynkową, wirówkę geotechniczną, łazik księżycowy, hutę i wieżę startową. Używamy obserwatorium meteorologicznego do obserwowania zmian środowiskowych na Księżycu, aby skutecznie formułować plany reagowania z wyprzedzeniem; stacja produkcji i uwodorniania wodoru może skutecznie wykorzystywać materiały na Księżycu do przetwarzania ich w energię użytkową; szklarnia może dostarczać żywność; wirówki geotechniczne, łazik księżycowy i huty mogą zbierać i przetwarzać materiały na Księżycu, a zebrane materiały mogą być wykorzystywane jako materiały do badań astronautów; wieża startowa może wzmocnić połączenie między bazą a Ziemią.

Budynki te zapewniają wystarczające warunki dla ludzi do badania Księżyca, umożliwiając astronautom życie na Księżycu przez długi czas i prowadzenie wszelkiego rodzaju badań.

Zamierzamy zbudować naszą bazę księżycową w pobliżu północnego bieguna Księżyca, a powodem, dla którego zdecydowaliśmy się zbudować bazę księżycową w pobliżu północnego bieguna Księżyca, jest to, że jest to miejsce, w którym północny biegun Księżyca ma stałe światło słoneczne i możemy uzyskać zasoby energii słonecznej do wykorzystania, a także jest tam wiele kraterów, a w kraterach jest dużo wody lodowej, którą możemy pobrać. Na północnym biegunie Księżyca znajduje się również wiele jaskiń lawowych, które mają dobrą ochronę przed promieniowaniem i izolację termiczną, a jaskinie lawowe mogą znajdować się bliżej wód gruntowych ukrytych na powierzchni Księżyca, co również będzie korzystne dla ekspansji naszego księżycowego obozu.

Aby zaspokoić długoterminowe potrzeby życiowe ludzi i móc prowadzić badania naukowe, konieczne jest zbudowanie kapsuły mieszkalnej i laboratorium do wykorzystania zasobów na Księżycu do konwersji powietrza do oddychania przez ludzi i paliwa potrzebnego do samolotów, a także naukowych i technologicznych platform testowych, księżycowych obserwatoriów kosmicznych i załogowych stacji tranzytowych do eksploracji kosmosu. Będziemy produkować tlen tradycyjną metodą budowania szklarni roślinnych, a ponadto będziemy podgrzewać i topić księżycową glebę lub skały za pomocą wirówki księżycowej do elektrolizy pod napięciem, a tlen będzie uwalniany ze stopu w postaci pęcherzyków do naszej kolekcji i wykorzystania. Materiały budowlane są rzadkie i mogą być budowane przy użyciu druku 3D, hut i gleby księżycowej. Pierwiastki w glebie księżycowej są obfite i mogą być wydobywane metodami chemicznymi, takimi jak elektroliza, w celu zaspokojenia potrzeb użytkowych.

Aby chronić astronautów przed ogromnymi zmianami promieniowania kosmicznego i różnicą temperatur między powierzchnią Księżyca, górna i dolna warstwa naszego obozu są od siebie niezależne. Nasi astronauci spędzają inne godziny poza pracą na poziomie piwnicy (wewnątrz małych kraterów). Warstwa piasku eolicznego wokół krateru zapewnia dobrą ochronę przed promieniowaniem i izolację termiczną, co może zapewnić bezpieczeństwo naszym astronautom. - Ściana naszego obozu składa się z pierwszej ściany wykonanej z warstwy piasku eolskiego i specjalnych klejów oraz drugiej ściany wydrukowanej w 3D z materiału tytanowego, który może dodatkowo zapobiegać promieniowaniu i utrzymywać ciepło. - Obok naszego obozu znajduje się radar zdalnego wykrywania, który może monitorować, czy w nasz obóz uderzają duże śmieci kosmiczne lub meteoryty, dzięki czemu możemy zejść do podziemnej warstwy na czas lub zabrać łazik księżycowy, aby uciec z bazy przed uszkodzeniem. Nasz obozowy system kontroli światła może kontrolować intensywność światła słonecznego wpadającego do obozu, zapewniając odpowiednią intensywność światła dla roślin w naszym obozie, dzięki czemu rośliny mogą lepiej wytwarzać tlen do oddychania dla naszych astronautów.

Po pierwsze, Księżyc ma wodę i nie jest półtorej gwiazdy. Ale nie jest to woda w stanie ciekłym, jak ludzie myślą, tylko woda gazowa i woda lodowa, która jest niezdatna do picia, a sprowadzanie wody z ziemi w kosmos nie może zaspokoić dużego zapotrzebowania na wodę ludzi. Cykl recyklingu wody stał się kluczem do tymczasowego rozwiązania problemu zużycia wody. Do bazy księżycowej dostarczamy dużą liczbę cyrkulatorów, które zbierają i oczyszczają ludzki mocz, pierwsze ścieki domowe, wilgoć wydychaną przez astronautów, pot i ścieki porywane w żywności, eksperymenty biologiczne i dystrybucję wody z uprawy roślin. Po oczyszczeniu przez pompę cyrkulacyjną są one ponownie przekształcane w wodę pitną, wodę użytkową i wodę do eksperymentów. Ten system cyrkulacyjny jest wyposażony w zamknięte środowisko Księżyca, które może skutecznie rozwiązać problem zużycia wody.

Na jakiś czas przed lądowaniem w bazie księżycowej można bezpośrednio polegać na dostawach z Ziemi, jeśli liczba ludzi jest długa, nadal trzeba uprawiać ziemię na miejscu, na Księżycu nie brakuje energii i światła słonecznego, nie jest zbyt trudno stworzyć warunki do wzrostu roślin, a bardziej kłopotliwym problemem jest do pół miesiąca ciemnych nocy. Dlatego w ciągu dnia do pół miesiąca, polegając na świetle słonecznym, aby pozwolić roślinom rosnąć, pół miesiąca ciemnych godzin, z panelami baterii zasilanymi światłem, aby oświetlić rośliny, aby zapobiec "śmierci głodowej" roślin z powodu braku światła. Bardziej niezawodne jest korzystanie z energii jądrowej.

Po pierwsze, sam Księżyc, jako duży satelita Ziemi, może również otrzymywać obfite ilości energii słonecznej, a my wszczepimy dużą liczbę płyt ładujących na powierzchni bazy zgodnie z prawem przesunięcia słonecznego, aby rozwiązać problem zasilania. Po drugie, Księżyc jest bogaty w złoża mineralne, zwłaszcza helu-3, który jest bogaty w paliwa termojądrowe, więc na każdą tonę helu-3 wydobytego z księżycowej gleby można uzyskać 6300 ton wodoru, 70 ton azotu i 1600 ton węgla. Osiągniemy wydobycie i wykorzystanie helu-3, wodoru i innych ważnych pierwiastków poprzez połączenie huty zbudowanej na Księżycu z wirówką księżycową.

Metoda transportu butli z tlenem z Ziemi została najpierw wykluczona, a wysokie koszty transportu spowodowały porzucenie tego schematu. Problem tlenu rozwiążemy na dwa sposoby, pierwszy to budowa zamkniętych i przezroczystych szklarni na Księżycu, sadzenie zielonych roślin do produkcji tlenu i wymagające synchronicznego wsparcia zasobów wodnych i energii nawozowej. Drugim jest bezpośrednie wykorzystanie pierwiastka tlenu na powierzchni Księżyca do produkcji tlenu, przy użyciu metody elektrolizy stopionej, mówiąc najprościej, to znaczy, że księżycowa gleba lub skała jest podgrzewana i topiona w celu naenergetyzowanej elektrolizy, tlen jest uwalniany ze stopu w postaci pęcherzyków, zwykle podgrzewanych do 1600-2500 stopni, masa skalna zawierająca tlen może rozkładać się w celu wytworzenia tlenu.

W ludzkiej świadomości Ziemia jest jedynym miejscem, w którym może żyć, Księżyc, który jest tylko odległą planetą. Wraz z rozwojem nauki i technologii, ludzie są chętni do odkrywania kolejnych tajemnic wszechświata. W tym celu ludzie wypychają astronautów, a następnie do obozu księżycowego. Celem założenia obozu księżycowego jest zbadanie, czy istoty ludzkie mogą przetrwać na Księżycu, ale także promowanie rozwoju zaawansowanych i nowych technologii w celu zbadania większej liczby cywilizacji. Kiedy astronauci z powodzeniem zamieszkali na Księżycu, stanowiło to duży krok naprzód w ludzkiej cywilizacji.

Astronauci zostali podzieleni na dwa zespoły, pracujące na zmianę w godzinach 7-23 i 23-7. O godzinie 7:00 astronauci rozpoczęli osobiste sprzątanie. Astronauci będą zobowiązani do przeprowadzania regularnych ocen stanu zdrowia podczas lotu. O 7:20 czyszczenie osobiste dobiegło końca, a astronauci rozpoczęli rutynowe badania medyczne, głównie mierzenie ciśnienia krwi i temperatury ciała, pomiary masy ciała itp. oraz wykonywanie połączeń z personelem ubezpieczenia medycznego na ziemi. O 7:50 astronauci zaczęli jeść śniadanie. Śniadanie zostało przygotowane przez astronautów pełniących służbę poprzedniej nocy. Po śniadaniu dokonano zmian, a astronauci pełniący służbę poprzedniej nocy zaczęli spać. Czas zmiany jest kontrolowany do 8:10

Od 8:00 do 20:00 astronauci przeprowadzają głównie szereg eksperymentów kosmicznych, wykonując główną codzienną pracę, konserwację stacji kosmicznej i ochronę przed efektami fizjologicznymi w stanie nieważkości. Aby przeciwdziałać szkodom wyrządzanym ludzkiemu ciału przez długotrwałe przebywanie w stanie nieważkości, astronauci muszą podejmować pewne środki ochrony przed nieważkością, takie jak korzystanie z rowerowego miernika mocy do ćwiczeń. Na stacji kosmicznej codziennie przeprowadzana jest konserwacja i kontrole bezpieczeństwa. Astronauci muszą dezynfekować stację kosmiczną lub przenosić niektóre zapasy. Ponadto astronauci muszą naprawić niektóre podstawowe urządzenia, takie jak filtry powietrza. W godzinach pracy astronauci będą mieli ustalone posiłki i przerwy obiadowe w zależności od czasu pracy naziemnej i odpoczynku. Po godzinie 20 astronauci mają czas na ćwiczenia, swobodną rozrywkę i osobiste porządki. Mogą ćwiczyć na niebie, jeżdżąc na rowerze i biegając na kosmicznej platformie do biegania. Można również komunikować się z niebem i Ziemią za pośrednictwem wideo, poczty elektronicznej itp.

Po ciężkim dniu pracy astronauci byli gotowi do snu. Przed pójściem spać astronauci powinni przeprowadzić czyszczenie higieny osobistej. Kąpiel w kosmosie jest kłopotliwa. Wystarczy "wykąpać się" w sposób wycierania, wytrzeć ciało specjalnym ręcznikiem z detergentem, a następnie wytrzeć ciało ręcznikiem bez detergentu, oczywiście uczucie po "wycieraniu kąpieli" z pewnością nie będzie tak orzeźwiające, jak wzięcie prysznica na ziemi. Mycie włosów odbywa się za pomocą czepka, który zakłada się bezpośrednio na głowę i pociera dłońmi. Oprócz astronautów na służbie, inni wślizgną się do ciepłego i wygodnego śpiwora, założą maskę na oczy i zatyczki do uszu odporne na hałas i zapadną w słodki sen. W tym samym czasie astronauci na nocnych zmianach będą kontynuować odpowiednie eksperymentalne prace badawcze.