[42]

Zdecydowaliśmy, że ta podróż to nie tylko wyprawa, ale także początek nowej ery w odkrywaniu kosmosu. Poprzez stworzenie solidnej, rozszerzalnej / modułowej bazy księżycowej, pomożemy naszym rówieśnikom w kolonizacji Księżyca w przewidywalnej przyszłości. To z pewnością nie jest tymczasowa osada, ponieważ baza została zaprojektowana tak, aby była prawie samowystarczalna ( aspiracja jest tam ). Nasz projekt jest ( naszym zdaniem ) celem "endgame" dla Księżyca, który zajmie trochę czasu, aby nabrać kształtu. Ponadto, umożliwiając pewien transport He3 na Ziemię, będziemy w stanie zaopatrzyć Ziemię w zrównoważone źródło energii. To również zwróci wielki koszt projektu ( przyciągnie inwestorów ). Będzie to nie tylko pionierska wyprawa, ale także świetny sposób dla naukowców na zebranie informacji o Księżycu i jego wpływie na życie.

Chcemy zbudować naszą bazę księżycową na krawędzi i częściowo wewnątrz krateru Shackelton. Dzieje się tak dlatego, że na południowym biegunie Księżyca, obrzeże jest prawie stale wystawione na działanie promieni słonecznych . Z tego powodu wahania temperatury zmieniają się mniej dramatycznie w porównaniu do innych miejsc na Księżycu.Byłoby to niezwykle korzystne dla zapewnienia klimatu, w którym astronauci mogą przetrwać. Ponadto, niektóre badania wskazują, że na tej części księżyca może być woda, co jest krytyczne. Ponieważ promienie słoneczne prawie zawsze docierają do tej części Księżyca, nie będziemy potrzebować niepotrzebnie dużych baterii, aby zapewnić zasilanie, gdy panele słoneczne nie będą w stanie dostarczyć energii elektrycznej.

Gdy nasz księżycowy lądownik dotrze do celu, astronauci zainicjują system, który wysunie i napompuje wielki namiot. Będzie to pierwszy element bazy księżycowej. Po jego rozłożeniu zespół włączy ruchomą drukarkę 3d, która zadba o to, aby na napompowanym "namiocie" znalazła się gruba warstwa regolitu. Zapewni to lepszą ochronę przed wszystkimi niebezpieczeństwami Księżyca. Po spędzeniu pierwszego dnia lub dwóch na skanowaniu środowiska, drukarka będzie kontynuować fabrykację wielu segmentów produktu końcowego. Ponieważ konstrukcja jest modułowa, drukarka będzie mogła zachować ten sam plik .gcode do druku. Powoli baza zacznie się powiększać, na tyle okazale, że będzie można zacząć się w niej osiedlać. Wszystkie kopuły będą pokryte warstwą metalicznej farby pokrywającej wnętrze podstawy, zapewnia to dodatkową warstwę przed promieniowaniem.

Zaopatrzenie społeczności w wodę na Księżycu mogłoby się wydawać niezwykle trudnym zadaniem, co na początku wydaje się prawdą. Zgodnie z raportem opublikowanym przez NASA, woda w postaci lodu została potwierdzona na biegunach Księżyca. Ponieważ chcemy budować na południowej części księżyca, mielibyśmy dostęp do źródła wody. Dokonamy tego za pomocą należącego do ESA systemu PROSPECT. Co więcej, pozyskiwanie wody z powietrza i z moczu byłoby ważne, aby być wydajnym w ponownym wykorzystaniu wody. Postaramy się stworzyć zamknięty system ( dotyczący wody ).

Dbanie o jedzenie byłoby dużym wyzwaniem. Przez pierwsze około dwa miesiące astronauci musieliby spożywać astronautyczne jedzenie. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, astronauci będą mogli przejść na dietę częściowo roślinną. Będzie ona zapewniona przez rośliny uprawne i algi, które do tego czasu będą mogły być zbierane. Dieta astronautów (a więc ich spożycie kalorii) będzie obliczana na Ziemi, aby poprawić wydajność szklarni. Dzięki temu zmniejszy się zapotrzebowanie na zbędne ilości jedzenia.

Nasze główne źródło energii pochodzić będzie z wysokowydajnych "parków" paneli słonecznych. Będą one wystawione na niemal nieustanne działanie światła słonecznego, co sprawi, że nie będziemy potrzebować ogromnych baterii do przechowywania energii. Rozważaliśmy pozyskanie i wykorzystanie He3, ale doszliśmy do wniosku, że byłoby to niezwykle niebezpieczne i nieopłacalne na tym wczesnym etapie rozwoju. Rozumiemy, że ogrzewanie Obozu Księżycowego będzie kosztowało również energię, dlatego naszym głównym źródłem ciepła będzie nadmiar ciepła ( z maszyn ) i dlatego mamy tak wiele paneli słonecznych.

Aby powietrze nadawało się do oddychania, potrzebujemy około 78% azotu i 20% tlenu. Na początku zostanie to osiągnięte poprzez użycie sprężonego powietrza z ziemi.

Później możemy pozyskiwać tlen z samej powierzchni Księżyca w procesie zwanym elektrolizą stopionych soli. Dzięki temu gleba księżycowa zostanie zamieniona w tlen i inne metale. Pomogą też rośliny znajdujące się wewnątrz.

Jak na razie nie ma żadnych dowodów na to, że na Księżycu znajdują się ogromne ilości azotu. Jeśli zostaną one znalezione po drodze, będziemy mogli użyć ich do uczynienia powietrza zdatnym do oddychania. Do tego czasu musimy używać sprężonego azotu z Ziemi.

[54]

Wysyłając naszych astronautów na Księżyc, będziemy starali się umieścić wokół nich cały ładunek ( tak jakby byli w ochronnej skorupie ). Jest to po to, abyśmy mogli zapobiec przedostaniu się do ich organizmu dużej ilości promieniowania, które byłoby złośliwe. Ustawienie pierwszego segmentu zostanie wykonane przez roboty, aby astronauci nie byli narażeni na bezpośrednie promieniowanie słoneczne. Ponadto część obozu zostanie zbudowana wewnątrz krateru Shackleton, co znacznie zmniejszy ilość promieniowania dostającego się do tej części Moon Camp. Po zakończeniu pierwszego segmentu astronauci będą mogli opuścić swój statek kosmiczny. Segmenty wykonane są w dużej mierze z metali wydobytych z regolitu, pokrytych kolejną grubą warstwą regolitu. Ze względu na umieszczenie i samą ilość materiału, uderzenie meteoru zostanie zniwelowane.

Astronauci pracują na zmiany, więc nie wszystkie ich rozkłady snu będą jednakowe. Dzień podzielony jest na trzy zmiany: poranną, popołudniową, wieczorną. Ranek i wieczór zajmuje po jednym astronaucie, natomiast popołudnie ma dwóch. Po przebudzeniu astronauci będą musieli wykonać kilka ćwiczeń rozciągających, ubrać się i zjeść posiłek. Po rozciąganiu astronauci spojrzą na tablicę kontrolną w swoim głównym pomieszczeniu. Sprawy do załatwienia są wyświetlane na tym ekranie, od wysokiego do niskiego priorytetu. Pod koniec ich zmiany, zadania te muszą zostać wykonane. Po wykonaniu wszystkich zadań, ich zmiana się kończy (czas trwania może się różnić, ale minimalnie wynosi 9 godzin). W zależności od czasu trwania zmiany, mają do wyboru: sen, relaks lub obowiązkowe codzienne ćwiczenia. Relaks obejmuje czytanie (e)książek, oglądanie filmów, granie w gry, itp. Aby utrzymać ich (niestandardowy) rytm okołodobowy, będą oni wystawieni na działanie sztucznego oświetlenia w zależności od ich zmiany. Aby astronauci nie popadli w szaleństwo, zostaną im wyznaczone osobiste cele. Ponadto mogliby dzwonić do swoich krewnych i bliskich.

Astronauci mają dziką różnorodność rzeczy, które mogą badać, takie jak; wpływ mikrograwitacji, skład gleby księżycowej, itp.

W dłuższej perspektywie cele mogą się zmienić, np. baza księżycowa może stać się międzygwiezdnym lotniskiem, z którego będzie można udać się w dalsze miejsca (ze względu na mniejszą ilość paliwa potrzebną przy odlocie z księżyca). Będzie to miało ogromny wpływ na zadania, które astronauci będą musieli wykonać.