Celem projektu jest stworzenie bazy księżycowej odpowiedniej dla każdego, aby móc żyć na Księżycu pomimo obecnego środowiska. Ten księżycowy obóz musi być jak najbardziej innowacyjny i kreatywny.

Chcemy zbudować nasz obóz księżycowy na kraterze Clavius. Znajduje się on na widocznej powierzchni Księżyca, na południowy zachód od krateru Tycho.

Wybraliśmy to miejsce ze względu na jego wielkość (ma 225 km średnicy) i głębokość (3,5 km głębokości). Nie bez znaczenia jest też fakt, że w pobliżu obecne są cząsteczki wody. Jest ich od 100 do 412 ppm. Kolejnym kryterium, które sprawia, że chcemy tam zamieszkać jest fakt, że na południu Księżyca częściej jest dzień niż noc.

Zamierzamy wykorzystać dostępne już na Księżycu zasoby, takie jak pył, i zrobić z niego cegły do budowy dróg i miejsc startowych. Naukowcy stwierdzili, że pył księżycowy jest podobny do pyłu wulkanicznego. Pozostaje jednak pytanie, czy ten pomysł, który wydaje się tak praktyczny, może zostać wykorzystany i okaże się tak skuteczny, jak się spodziewano.

Aby móc pić na księżycu, polegamy na dwóch aspektach:
- Znalezienie wody, która będzie w postaci cząsteczek wody, na Księżycu. Jest ona obecna na powierzchni, w mikrokraterach, w stanie stałym.
- Inną możliwością jest wytworzenie wody na Księżycu dzięki wiatrowi słonecznemu. Dzięki temu powierzchnia Księżyca zostałaby wzbogacona o składniki, z których można by wytworzyć wodę. Wiatr słoneczny mógłby rozbijać wiązania molekularne między tlenem a krzemem. To rozwiązanie nie jest jeszcze pewne, najwyraźniej potrzeba więcej badań.

Do jedzenia będziemy używać dwóch różnych metod:
Jedna z nich nosi nazwę aquaponics.
A my będziemy mieli hodowle owadów, żeby mieć dostęp do obfitego źródła białka.

Ponieważ wiemy, że noce na Księżycu są długie i trwają czternaście dni, zdecydowaliśmy się na budowę farmy słonecznej, która będzie gromadzić ciepło podczas księżycowego dnia i dostarczać energię elektryczną podczas księżycowej nocy.

Zamierzamy zastosować dwie metody. Pierwsza polegałaby na wyhodowaniu roślin, które uwalniałyby tlen za pomocą CO2 wydychanego przez astronautów.
Innym sposobem byłoby wykorzystanie elektrolizy wody, w wyniku której powstałby dwutlenek i wodór.

Pewnego ranka, po przebudzeniu, bardzo ambitny młody chłopak chciał polecieć na księżyc. Nie miał bliskiej rodziny, więc pomyślał, że nie będzie mu brakowało tego, czego nie ma. Przed podjęciem ostatecznej decyzji starał się zdobyć jak najwięcej informacji i próbował dowiedzieć się wszystkiego, co będzie mu potrzebne do życia na Księżycu. Ma to marzenie i inne marzenia, co jest normalne dla kogoś w jego wieku. W wieku 18 lat był pewien, kim chce zostać. Byłby astronautą. 21 kwietnia 2021 roku to dzień, którego raczej nie zapomni. Był gotowy, by wyruszyć w podróż. W końcu nadszedł ten wielki dzień. Jest gotowy, aby spędzić pięć dni na pokładzie rakiety, która zabierze go na Księżyc. Oczywiście przygotował się do Moon Camp i wie, co zrobić, aby przetrwać w tym nieprzyjaznym środowisku.
3,2,1 zapłon! Na pokładzie są 3 osoby. Po znalezieniu się na Księżycu nasi trzej poszukiwacze przygód rozejrzeli się dookoła, aby zobaczyć, gdzie mogliby się zbudować i zdecydowali się na krater Clavius, ponieważ dni są tam dłuższe niż noce. Zdecydowali, że ich obóz będzie przypominał kopułę, ponieważ jest to kształt, który zapewnia największą odporność.
Do produkcji żywności używają akwaponiki i mają farmę owadów. Dla energii mają farmę słoneczną, która działa w ciągu dnia i inną, która działa w nocy. A on chce uprawiać rośliny, które uwalniałyby tlen przy użyciu CO2 wydychanego przez astronautów.
Innym sposobem, który wybiera, jest wykorzystanie elektrolizy wody, w wyniku której powstałby dwutlenek i wodór.